اثربخشی آموزش واقعیت درمانی بر شاد زیستی و تعارض والد فرزندی دانش آموزان

با توجه به این که بهبود روابط والد فرزندی بر سلامت روان نوجوانان نقش دارد، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش واقعیت درمانی بر شاد زیستی و تعارض والد فرزندی دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر بجنورد در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود که از بین آن ها با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحلای تعداد۳۰ نفر از مادرانی که فرزندانشان نمره پایینی در شادزیستی و نمره بالایی در تعارض والد فرزندی داشتند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه شادزیستی آکسفورد آرگیل و لو (۱۹۹۰) و تعارض والد فرزندی اشتروس (۱۹۹۶) بود. برنامه واقعیت درمانی در ۸ جلسه ۲ ساعته به گروه آزمایش آموزش داده شد. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری انجام شد. نتایج نشان داد که آموزش واقعیت درمانی بر افزایش شادزیستی و کاهش تعارض والد فرزندی دانش آموزان تاثیر معنی داری دارد. در نتیجه با آموزش واقعیت درمانی به والدین در مدارس و مراکز مشاوره می توان برای بهبود روابط والدین و فرزندان مورداستفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

واقعیت درمانی ، شاد زیستی ، تعارض والد فرزندی