اثربخشی آموزش مبتنی بر درمان فراشناختی بر تاب آوری شناختی و انطباق پذیری مسیر شغلی در معلمان

پژوهش حاضر به منظور اثربخشی آموزش مبتنی بر درمان فراشناختی (MCT) بر تاب آوری شناختی و انطباق پذیری مسیر شغلی در بین معلمین مدرسه نویدمهر اصفهان انجام گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود. جامعه آماری شامل تمامی معلمین مدرسه نویدمهر اصفهان در سال تحصیلی ۱۴۰۲ بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر از معلمین انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفر آزمایش و ۱۵ نفر کنترل جایگزین گردیدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های تاب آوری (Connor and Davidson, ۲۰۰۳) و انطباق پذیری مسیر شغلی (Savikas, ۲۰۱۲) صورت گرفت. پس از اجرای پیش آزمون گروه آزمایش در هشت جلسه ۶۰ دقیقهای در هفته، دو ماه تحت درمان فراشناختی (Wells et al, ۲۰۰۲) قرار گرفتند. برای آزمون فرضیه ها از تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده گردید. نتایج نشان دادند که آموزش مبتنی بر درمان فراشناختی، تاب آوری شناختی (۰۰۱/۰P< ۱۳۶.۰۲۱=F) و انطباق پذیری مسیرشغلی (۰۰۱/۰P< ۱۷۱.۱۵۰=F) را افزایش میدهد. بر اساس نتایج حاصل شده توصیه می گردد تا مشاوران و درمانگران از درمان فراشناختی در کنار سایر روش های درمانی برای بهبود تاب آوری شناختی و انطباق پذیری شغلی کارمندان استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی بر درمان فراشناختی ، تاب آوری شناختی ، انطباق پذیری مسیرشغلی ، معلمین