تربیت معنوی در شعر و ادب فارسی

تعلیم و تربیت یکی از برجسته ترین درونمایه ها و اغراض شعر فارسی است. این نوع ادبی، بیش از دیگر انواع، ذهن و زبان شاعران و سخنوران ادب فارسی را به خود مشغول کرده است. روش تحقیق در این پژوهش در اساس مطالعه کتابخانه ای و تحلیل محتوا و واحد تحلیل، مضمون حکایات یا آموزه ها بوده است، اما به لحاظ ماهیت و روش در شمار تحقیقات توصیفی - تحلیلی قرار میگیرد. جامعه ی آماری آموزه ها را اشعار فارسی تشکیل میدهد. نتایج نشان میدهد که توجه به رویکرد تربیت چندفرهنگی در اشعار در همه مولفه های دهگانه مذکور در این پژوهش و تربیت چندفرهنگی، نمود فراوان داشته و این مقوله ها به فراوانی مورد تاکید قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

ادب ، تربیت ، شعر ، فارسی ، معنوی