بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی اسلامی بر رشد معنوی، رشد اخلاقی و شایستگی های اجتماعی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی اسلامی بر رشد معنوی، رشد اخلاقی و شایستگی های اجتماعی انجام شد. این پژوهش به روش نیمه آزمایشی و با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل صورت گرفت. جامعه آماری این پژوهش، دانش آموزان دختر پایه پنجم ابتدایی شهرستان درود در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ است که از آن میان ۴۰ نفر به عنوان نمونه پژوهش به روش نمونه گیری در دسترس لحاظ شدند؛ و در دو گروه شامل ۲۰ نفر به عنوان گروه آزمایش و ۲۰ نفر گروه کنترل قرار گرفتند. جهت جمع آوری داده ها ابتدا پرسشنامه های پیش آزمون شامل پرسشنامه ی رشد معنوی هال و ادواردز (۱۹۹۶)، پرسشنامه ی رشد اخلاقی کودکان، نوجوانان و جوانان لطف آبادی و پرسشنامه ی شایستگی اجتماعی دانش آموزان کوهن در اختیار دانش آموزان دو گروه قرار گرفت. سپس یک بسته ی آموزشی شامل ارائه ی ویدئو ها و داستان ها و اجرای نمایش هایی با محوریت مهارتهای زندگی اسلامی تهیه شد و دوره ی آموزشی برای گروه آزمایش طی ده جلسه ی نود دقیقه ای برگزار شد. سپس مجددا پرسشنامه ها در اختیار دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شد. میانگین ضریب پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه رشد معنوی ۷۷./.، رشد اخلاقی ۷۰./؛ و شایستگی های اجتماعی ۸۰./. لحاظ گردید. تجزیه وتحلیل نتایج با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس صورت گرفت. نتایج نشان داد که مداخله ی آموزشی مهارت های زندگی اسلامی بر رشد معنوی، رشد اخلاقی و شایستگی های اجتماعی در میان دانش آموزان دختر پایه پنجم موثر است.

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی اسلامی ، رشد معنوی ، رشد اخلاقی ، شایستگی های اجتماعی