پیش بینی اضطراب مرگ براساس احساس تنهایی و راهبردهای مقابله با استرس در سالمندان

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی اضطراب مرگ بر اساس احساس تنهایی و راهبردهای مقابله با استرس در سالمندان انجام شد. اینپژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش انجام توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری را همه سالمندان شهر همدان به تعداد ۳۰۰۰ نفرتشکیل داد. حجم نمونه بر اساس فرمول فیدل و تاباچنیگ ۱۰۶ نفرء که به لحاظ احتیاط به ۱۲۰ نفر افزایش یافت. روش نمونه گیری دردسترس بود. ابزار پژوهش شامل سه پرسشنامه استاندارد اضطراب مرگ، احساس تنهایی و راهبردهای مقابله با استرس بود. برای آزمونفرضیه های پژوهش از تحلیل رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تی گروه های مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد متغیر مقابلههیجان مدار با استرس و احساس تنهایی پیش بینی کننده معنادار اضطراب مرگ می باشد. بین احساس تنهایی سالمندان و اضطراب مرگ آنهارابطه معنادار و مثبت وجود دارد. بین اضطراب مرگ و راهبردهای مقابله مساله مدار با استرس رابطه معنادار و منفی و بین اضطراب مرگ باراهبرد مقابله هیجان مدار با استرس رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بین گروهی تحلیل واربانس اضطراب مرگ احساس تنهایی وراهبردهای مقابله با استرس نشان می دهد که تفاوت بین گروه ها در هیچکدام از متفیرها معنادار نیست. تفاوت میانگین گروه ها در متغیرهایاضطراب مرگ احساس تنهایی و راهبردهای مقابله با استرس در سطح ۰/۰۵ معنادار نشد.

کلیدواژه ها:

اضطراب مرگ ، احساس تنهایی ، راهبردهای مقابله با استرس