بررسی و ارزیابی نقش مهندسی عمران و ساختار فضای شهری بر کیفیت زندگی شهروندان

مهندسی عمران، نقش بسیار مهمی در خلق شهرهای پایدار دارد. در طراحی و ساخت این شهرها، مهندسان عمران با استفاده از تکنولوژی های پیشرفته، بهبود کیفیت زندگی شهروندان و بهبود محیط زیست کمک می کنند. برای کیفیت بخشی به زندگی شهروندن، شهرنشینی حتی در شهرهای کوچک مستلزم توجه به ساختار علمی فضای شهری و همچنین نیازمند ساختاری هدفمند و متناسب با طرح های بالادستی جهت توسعه آتی و ارتقاء سطح زندگی ساکنین آن می باشد ولی فقدان یک بینش سیستمی نگر درخصوص این گونه شهرها و عدم مشارکت ساکنین در طرح های توسعه از عواملی است که این شهرها را در محرومیت و انزوا قرار داده است. شهر، بعنوان یکی از این شهرها با وجود گذشت بیش از یک دهه از تشکیل آن، ساختار شهری به خود نگرفته و بررسی ساختار فضایی آن با تحلیل عوامل موثر بر عدم توسعه یافتگی می تواند به مدیریت شهری جهت برنامه ریزی های کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت کمک نماید. روش تحقیق حاضر از روش های تحلیلی-توصیفی و اسنادی بوده و براساس نتایج تحقیق می توان گفت توزیع کاربریهای اراضی شهر ، از تعادل یکسانی برخوردار نیست. کاهش کیفیت زندگی شهروندان متاثر از دگرگونی ساختار فضایی و مهندسی عمران است و بین عوامل موثر در ساختار فضایی با کیفیت زندگی شهروندان رابطه معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

ساختار فضایی ، مهندسی عمران ، کیفیت زندگی