شناسایی شاخصه های توسعه سرمایه های انسانی از منظر نهج البلاغه بر اساس روش تحلیل محتوا

در عصر فرامدرن، سرمایه انسانی، بالاترین و باارزش ترین و بزرگترین دارایی هر سازمان و کشوری محسوب میشود. سرمایه انسانی در هیچ ترازنامه و حساب سود و زیانی آورده نمی شود؛ ولی نتیجه سود و زیان سازمانها را رقم میزند، تنها سرمایه ای که با استفاده هرچه بیشتر، کاهش نیافته و یه صورت فزآیندهای تقویت می شود. هدف این پژوهش شناخت مفاهیم توسعه سرمایه های انسانی از منظر نهج البلاغه بر اساس روش تحلیل محتوا میباشد. این پژوهش از نظر هدف، اکتشافی است و از نظر روش، تحلیلی میباشد. با توجه به این که تحقیق حاضر، به جمعآوری اطلاعات به صورت کیفی برای پاسخ به سوال های پژوهش می پردازد، لذا روش تحقیق به کار رفته در این طرح، تحلیلی از نوع کیفی است. به منظور شناسایی مفاهیم و مقوله های توسعه سرمایه های انسانی از منظر نهج البلاغه، از روش تحلیل محتوی استفاده شد که ۳۵ کدمفهوم از طریق تکنیک تحلیل محتوا از بین متون و مبانی نظری مستخرج شد. همچنین با دسته بندی مفاهیم ۱۷ مقوله فرعی و در نهایت ۶ مقوله اصلی در ارتباط با توسعه سرمایه های انسانی شناسایی شدند که این مقوله ها عبارتاند از: تولید دائمی افکار جدید، همه گیر شدن تفکر منطقی، بهبود و اصلاح دائمی فرآیندهای سازمانی، تغییر نگرش های کارکنان و شکل گیری رفتارها و عمل های منطقی، انعطاف پذیری نگرش فردی و سازمان نسبت به بهبود و تحول، برخورداری از نگرش های اصولی و عمیق، اموزش افراد از نظر تخصصی وحرفه ای، استفاده از تجهیزات و تکنولوژی پیشرفته، تطبیق با تغییرات و تحولات مداومی که در تکنولوژی و فرآیندها ایجاد میشود، داشتن دیدگاه جامع و کلی نسبت به مسائل و فرآیندهای سازمانی، پیوند فرآیندها به همدیگر و تشخیص خلاءها و دوباره کاریها، داشتن رفتاری استاندارد در سازمان، انطباق و سازگاری کارکنان با فرآیندهای سازمانی، اصلاح و بهبود دائمی رفتارها و تاثیر گذاری بر اصلاح فرآیندهای سازمانی، بکارگیری خلاقیتهای فردی در جهت داشتن سازمانی خلاق، اصلاح فرآیندها از طریق خلاقیت و دستیابی به اثربخشی و کارآیی مطلوب، داشتن نیروی انسانی خلاق و دارای فکر.

کلیدواژه ها:

توسعه سرمایه انسانی ، نهج البلاغه ، تحلیل محتوا