بررسی نقش عمل به باورهای دینی در پیشبینی نگرش دینی و اخلاقی در دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش عمل به باورهای دینی در پیشبینی نگرش دینی و اخلاقی در دانش آموزان مقطع متوسطه دوره دوم شهرستان اردبیل بود. روش پژوهش توصیفی - همبستگی بود و جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوره دوم بود که در سال ۱۴۰۰ مشغول تحصیل بودند و حجم نمونه به تعداد ۲۰۰ دانش آموزان مقطع دوم متوسطه به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمعآوری داده ها از پرسشنامه نگرش دینی خدایاری فرد و همکاران (۱۳۸۷) و پرسشنامه عمل به باورهای دینی معبد گلزاری (۱۳۷۸) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد که بین عمل به باورهای دینی (R=۰/۳۷۰) (P<۰/۰۰۱) با نگرش دینی رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیر پیشبین عمل به باورهای دینی دانشآموران توان پیشبینی نگرش دینی آنان را دارد. بهطور خلاصه از نتایج این پژوهش میتوان استنباط کرد که با افزایش عمل به باورهای دینی دانش آموزان، نگرش دینی آنان افزایش مییابد.

کلیدواژه ها:

عمل به باورهای دینی ، نگرش دینی و اخلاقی ، دانش آموزان.