اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر کیفیت رابطه زناشویی زوجین دارای تعارضات زناشویی

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر کیفیت رابطه زناشویی زوجین دارای تعارضات زناشویی بود. روش پژوهش نیمه آزمایش با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل زوجین دارای تعارضات زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان در سال ۱۴۰۲ بودند که از بین آنها ۲۸ نفر نمونه بصورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (برای هر گروه ۱۴ نفر) جای دهی شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه کیفیت روابط زناشویی فلیچر و همکاران (۲۰۰۰) استفاده شد. برای گروه آزمایش طی یک ماه ۸ جلسه درمان شناختی رفتاری به مدت ۹۰ دقیقه اجرا شده است. در یافته ها نشان داد میانگین نمره کیفیت رابطه زناشویی زوجین در پس آزمون نسبت به پیش آزمون معنادار بوده است. بنابراین درمان شناختی رفتاری بر کیفیت رابطه زناشویی زوجین دارای تعارضات زناشویی تاثیر دارد.

کلیدواژه های اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر کیفیت رابطه زناشویی زوجین دارای تعارضات زناشویی:

درمان شناختی رفتاری ، کیفیت رابطه زناشویی ، زوجین دارای تعارضات زناشویی.