بررسی ابعاد مختلف تاثیرات تشویق و تنبیه بر دانش آموزان ابتدایی

در ساختار و فرآیند آموزش و پرورش، دو عامل اساسی به نامهای تشویق و تنبیه به عنوان ابزارهای اصلی برای تربیت و ترغیب دانش آموزان شناخته می شوند. این دو عامل از گذشته های دور تا به امروز در تلاش برای بهبود رفتار و عملکرد دانش آموزان به کار می رفته اند. از یک سو، تشویق با ارائه پاداشها و امتیازات برای عملکردهای مثبت دانش آموزان، ایجاد انگیزه و شور و شوق آموزشی را ترویج می دهد. از سوی دیگر، تنبیه با اعمال عواقب منفی برای رفتارهای ناپسند، سعی در جلوگیری از تکرار آنها و اصلاح آنها را دنبال می کند. تربیت و آموزش دانش آموزان ابتدایی یکی از مسائل اساسی و حیاتی در جامعه است که تاثیر عمیقی بر رونق فردی و اجتماعی دارد. در این فرآیند، ابزارهای مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد تا رشد و توسعه دانش آموزان را تسهیل کند. بین این ابزارها، تشویق و تنبیه به عنوان دو رویکرد اساسی برای انگیزش و رفتارسازی دانش آموزان مطرح می شوند که هر کدام اثرات و تاثیرات خاص خود را بر روی آموزش و پرورش دارند. تشویق به معنای ارائه ی پاداش یا امتیاز برای رفتارهای مطلوب است که به دانش آموزان انگیزه می دهد تا این رفتارها را تکرار کنند و بهبود بخشند. این رویکرد بر ایدهی تقویت مثبت بر پایه ی روانشناسی رفتاری مبتنی است . از طرف دیگر، تنبیه به معنای اعمال عواقب منفی برای رفتارهای ناپسند است که هدف آن تثبیت یا کاهش این رفتارها است . این رویکرد بر تقویت منفی بر پایه ی روانشناسی رفتاری مبتنی است . در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقاله ها و تحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است و سعی بر آن شده که به بررسی ابعاد مختلف تاثیرات تشویق و تنبیه بر دانش آموزان ابتدایی پرداخته شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که تشویق و تنبیه دو رویکرد مهم در مدیریت رفتار دانش آموزان ابتدایی هستند. استفاده صحیح از این روشها می تواند بهبود عملکرد، افزایش انگیزه، و توسعه __ مهارتهای اجتماعی آنها را تسهیل کند . با این حال، تشویق مثبت با توجه به تقویت رفتارهای مثبت و توانمندسازی ، بهتر از تنبیه نامناسب در رسیدن به نتایج مطلوب می باشد.

کلیدواژه ها:

تشویق ، تنبیه ، یادگیری ، پاداش ، دانش آموزان