بررسی مقایسه ای روشهای تدریس مشارکتی و بحث گروهی در بهبود فرآیند یاددهی - یادگیری

تدریس فرآیندی است که در آن معلم دانش و مهارتهای لازم را به دانش آموزان انتقال می دهد. روشهای تدریس متنوعی وجود دارند که بر اساس نقش معلم و دانش آموز، میزان تعامل ، نوع فعالیت و هدف آموزشی متفاوت هستند. دو روش تدریس مشارکتی و بحث گروهی از جمله روشهایی هستند که بر مشارکت فعال دانش آموزان در یادگیری تاکید دارند. این پژوهش به مقایسه دو روش تدریس مشارکتی و بحث گروهی در بهبود فرآیند یاددهی -یادگیری پرداخته است . گفتنی که داده های حاصل از پژوهش با مرور ادبیات گذشته و اسناد و منابع کتابخانه ای جمع آوری شده است . ابتدا تعریف ، ویژگی ها و موارد کاربرد هر دو روش بیان شده و سپس مزایا، محدودیت ها آنها مورد بررسی قرار گرفته است . یافته های حاصل از مقایسه این دو روش تدریس نشان می دهد که هر دو روش از مزایایی مانند افزایش تعامل ، همکاری ، انگیزه، خلاقیت ، تفکر انتقادی و یادگیری عمیق دانش آموزان بهرهمند هستند. اما هر دو روش نیز دارای محدودیت ها و چالش هایی هستند که باید در نظر گرفته شوند. برخی از این محدودیت ها عبارتند از: نیاز به زمان و فضای مناسب ، مقاومت دانش آموزان و معلمان در برابر تغییر روش تدریس ، عدم تساوی در مشارکت دانش آموزان، احتمال بروز تعارضها و اختلافها در گروهها، نیاز به آموزش و توانایی معلم در اجرای این روشها و ارزشیابی مناسب دانش آموزان. در نهایت می توان گفت که هر دو روش از روشهای تدریس نوین و فعال هستند که با افزایش تعامل و همکاری دانش آموزان، می توانند یادگیری عمیق و ماندگار را تسهیل کنند. البته باید با توجه به شرایط و نیازهای آموزشی ، روش مناسب را انتخاب و اجرا کرد.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، روش تدریس مشارکتی ، روش تدریس بحث گروهی ، محاسن و محدودیت ها