یادگیری کودکان و نوجوانان از نظر اجتماعی از داستان های روایتی

مربیان نه تنها برای ارتقای مهارت های سوادآموزی ، بلکه برای حمایت از رشد اجتماعی و اخلاقی کودکان، داستان های روایتی را با کودکان می خوانند. با این حال، رویکردهای مختلف درتوضیحات و فعالیت های آموزشی توصیه شده به شدت متفاوت است . این بررسی یکپارچه که از درک نظری مبادلات خواننده-متن مطلع است ، سه مفهوم مختلف را در مورد چگونگی یادگیری اجتماعی کودکان از داستان های روایی ارائه می کند. رویکرد اول، یادگیری اجتماعی اخلاقی را از طریق داستان های روایتی با استخراج و درونی سازی پیام اخلاقی متن توسط کودکان توضیح می دهد. رویکرد دوم به آموزش ذهن خوانی و همدلی کودکان اشاره دارد،زیرا آنها در یک دنیای اجتماعی تخیلی غوطه ور می شوند و به طور تخیلی با دیدگاه های شخصیت های داستانی درگیر می شوند. رویکرد سوم بر رشد استدلال اجتماعی کودکان از طریق درگیر شدن در گفتگوهای استدلالی با همسالان در مورد مسائل پیچیده اجتماعی - اخلاقی مطرح شده در داستان های روایتی متمرکز است . هدف این مقاله این است که طیف گسترده ای از برنامه های ادبی را به طور نظری موضع گیری کند تا مبانی روان شناختی آنهارا روشن کند و همچنین نقاط قوت و محدودیت های آنها را به طور انتقادی مورد بحث قراردهد.

کلیدواژه ها:

آموزش ادبی ، رشد اجتماعی ، همدلی ، استدلال اخلاقی ، گقتگوی کلاسی