رابطه بین خودانتقادی، افسردگی و هیجانات منفی و اعتیاد به اینترنت در دانش آموزان متوسطه دوم شهر یزد

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین خودانتقادی ، افسردگی و هیجانات منفی و اعتیاد به اینترنت در دانش آموزان متوسطه دوم شهر یزد بود. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش متشکل از تمامی دانش آموزان دختر و پسر متوسطه دوم شهر یزد در سالتحصیلی ۰۲-۱۴۰۱ به تعداد ۱۴۸۸۰ نفر بود. نمونه آماری بر اساس جدول کرجسی و مورگان (۱۹۷۰) ۳۷۵ نفر در نظر گرفته شد. نمونه آماری با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد. جهت گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر از پرسشنامه های اعتیاد به اینترنت یانگ (۱۹۹۶)، خودانتقادی تامسون و ظروف (۲۰۰۴)، افسردگی بک و همکاران (۱۹۹۶) و هیجانات منفی واتسون، کلارک و تلگن (۱۹۸۸) و جهت تحلیل یافته ها از شیوههای آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته های پژوهش نشانداد بین خودانتقادی و اعتیاد به اینترنت ، بین خودانتقادی درونی و اعتیاد به اینترنت و بین خودانتقادی مقایسه ای و اعتیاد به اینترنت رابطه مثبت معناداری وجود دارد. بین افسردگی و اعتیاد به اینترنت رابطه مثبت معناداری وجود دارد. بین هیجانات منفی و اعتیاد به اینترنت رابطه مثبت معناداری وجود دارد. همچنین یافته ها نشانداد که ۲۳ درصد از تغییرات متغیر ملاک یعنی اعتیاد به اینترنت ، می تواند توسط متغیرهای خودانتقادی ، افسردگی و هیجانات منفی تبیین شود. بر اساس نتایج این پژوهش می توان با مدیریت خودانتقادی ، افسردگی و هیجانات منفی ، میزان اعتیاد به اینترنت را در دانش -آموزان کنترل کرد.

کلیدواژه ها:

خودانتقادی ، افسردگی ، هیجانات منفی ، اعتیاد به اینترنت