کاهش چربی بدن با استفاده از چربی جیره ای در طیور گوشتی "مقاله ی مروری "

انتخاب جوجه های گوشتی امروزی برای رشد سریع و کارایی بالا، باعث افزایش تجمع بافت چربی ، هدرروی خوراک و کاهش رفاه پرنده می شود و میزان آن هم بیش از نیاز فیزیولوژیکی پرنده است . مطالعه ی همه گیری چاقی انسان نشان می دهد پروفایل اسیدهای چرب غذا، متابولیسم و رشد بافت چربی را متاثر می کند به گونه ای که با دستکاری پروفایل اسیدهای چرب جیرهی انسان، می توان میزان چربی بدن را کاهش داد. به منظور بهبود مصرف اسیدهای چرب چندغیراشباع امگا ۱۳(PUFA n-۳) بلندزنجیر توسط انسان، غذاهای غنی شدهی مختلفی در حال توسعه هستند . یکی از آسانترین راههای غنی سازی ، دستکاری جیرهی حیوانات پرورشی است که منجر به افزایش محتوای مواد مغذی مطلوب گوشت می شود. برای دستیابی به غذاهای سرشار از PUFA n-۳، به جیرهی جوجه های گوشتی پودر ماهی یا روغن های بزرک، سویا و کلزا اضافه می شود. بیماری های قلبی -عروقی یکی از عوامل اصلی مرگ و میر در کشورهای توسعه یافته است و افراد ناسالم ، دارای استرس و مصرفکنندگان جیرههای نامتعادل بیشترین استعداد ابتلا به این بیماری را دارند. مصرف PUFA n-۳در انسان علاوه بر عملکرد قلبی و عروقی بر عملکرد ایمنی ، فشار خون، سطح کلسترول و تری گلیسیرید، تاثیر مثبت می گذارد. این مزایا نتیجه ی تبدیل آلفا-لینولنیک اسید۲(۱۸:۳ n-۳; ALA) به اسیدهای چرب بلند زنجیر چند غیراشباع ۲۰ و ۲۲ کربنی به نامهای اسید ایکوزاپنتانوئیک ۳((۲۰:۵ n-۳; EPA ؛ و اسید دوکوزاهگزاانوئیک ۴ (۲۲:۶ n-۳; DHA) است . غنی ترین منابع طبیعی اسیدهای چرب چندغیراشباع امگا ۳ غذاهای دریایی می باشد، اما مصرف آنها پایین است ، بطوریکه میزان مصرف روزانه ی EPA کمتر از ۵۰۰ میلیگرم می باشد. میزان مصرف روزانه ی EPA به استثنای ژاپن و کشورهای شمالی اروپا کمتر از حداقل مقدار توصیه شده می باشد. PUFA n-۳ قادر به مهار تمایز سلولهای چربی ، القای اکسیداسیون اسیدهای چرب و افزایش مصرف انرژی هستند، و با این مکانیسم ها با تجمع بافت چربی مقابله می کنند. در بسیاری از مطالعات معلوم گردیدکه از طریق جیره ی غذایی می توان الگوی رشد ذخایر چربی بدن را تغییرداد. پروفایل اسیدهای چرب بدن جوجه های گوشتی همبستگی بالایی با نوع اسیدهای چرب جیره دارد. میزان تجمع چربی شکمی ۵ (AF) جوجه های تغذیه شده با جیرههای حاوی سطوح بالای PUFA n-۳ در مقایسه با جوجه های تغذیه شده با جیرههای حاوی سطوح بالای اسیدهای چرب اشباع۶ (SFAs) یا اسیدهای چرب تک غیراشباع۷ (MUFAs) کمتر است . بعلاوه الگوهای رشد مکانهای مختلف ذخیره مانند چربی مزانتریک و چربی گردن متفاوت است . چربی پوست تقربای ۱۱ تا ۱۵ درصد از وزن لاشه ی جوجه ها را تشکیل میدهد و همراه با چربی محوطه ی شکمی اصلی ترین محل های ذخیرهی چربی قابل جداسازی پرندگان هستند.

کلیدواژه ها:

توسعه ی بافت چربی ، جوجه های گوشتی ، DHA ، EPA ، جیره ی غذایی ، اسیدهای چرب چندغیراشباع امگا ۳