ارائه مدل سنجش و ارزش گذاری دانش فنی در صنعت غذایی ایران

زمینه و هدف:سنجش و ارزش گذاری دانش فنی یکی از فعالیت های مهم و دشوار در فرایند تجاری سازی دانش است.این تحقیق با هدف طراحی مدل سنجش و ارزش گذاری دانش فنی در صنعت غذایی ایران انجام شده است. روش شناسی:پژوهش از نظر هدف،توسعه ای و از لحاظ نتیجه، کاربردی و از لحاظ نوع داده ها آمیخته(کیفی _ کمی)است. مشارکت کنندگان تحقیق در بخش کیفی شامل۲۰نفر از خبرگان علمی وصاحب نظران حوزه مدیریت تکنولوژی وخبرگان اجرایی صنایع غذایی ایران بودندکه باروش نمونه گیری غیراحتمالی قضاوتی وهدفمند انتخاب شدند.جامعه آماری در بخش کمی شامل۲۵۰ نفر از کارشناس صنایع غذایی استان تهران بودند که با استفاده از فرمول کوکران،حجم نمونه ۱۵۲ نفر تعیین و با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند.ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی شامل مصاحبه نیمه ساختار یافته و در بخش کمی نیز پرسشنامه محقق ساخته بود. یافته ها:نتایج نشان داد که مدل سنجش و ارزش گذاری دانش فنی در صنعت غذایی شامل چهار مولفه اصلی شامل:عوامل مربوط به شرکت/ سازمان،عوامل مربوط به محیط برون سازمانی،عوامل مربوط به ماهیت فناوری وعوامل مربوط به بازار فناوری با ۷۱ شاخص می باشد.نتایج تحلیل های کمی نیز موید معنی داری ارتباط بین شاخص ها و مولفه های مدل تحقیق درسطح آلفای ۰۵/۰ است. نتیجه گیری:نتایج تحقیق می تواند برای سنجش و ارزش گذاری دانش فنی و بهبود آن در شرکت های مرتبط بااین حوزه مفید بوده وزمینه مناسبی برای تحقیقات دیگر فراهم نماید.

کلیدواژه ها:

ارزش گذاری دانش فنی ، تجاری سازی دانش ، صنایع غذایی