تاملی بر سیستم تنبیه و تشویق در دانش آموزان

اگر چه تنبیه و پاداش هر دو مکانیسم هایی به شمار می آیند که از آن برای ایجاد تغییرات رفتاری و نظم بخشیدن به سازمان استفاده می شود؛ اما باید توجه داشت که ماهیت این دو یکی نیست. تحقیقات نشان می دهد در حالی که تاثیر پاداش در رفتار ساده و قابل پیش بینی است، تاثیر تنبیه در رفتار بسیار پیچیده است و باید با تامل و دقت بیشتری از آن استفاده شود. تشویق و تنبیه از جمله عواملی هستند که در انجام هر کاری به خصوص امر یادگیری نقش پررنگی دارند که این دو بسته به روش بکارگیری شان می توانند اثر متفاوتی داشته باشند. با این وجود باید راهی یافت که معلمان با استفاده از روش های صحیح تشویق، نحوه درست تنبیه و همچنین با آگاهی از تاثیر تشویق و تنبیه در یادگیری درجهت القای یادگیری موثر گام نهند. تنبیه دانش آموزان تقریبا مرسوم نیست. اما هنوز هم معلمان در مدارس و والدین در منزل، از تنبیه به عنوان یکی از ابزار کنترل رفتار و انضباط دانش آموزان استفاده می کنند. علیرغم اینکه تنبیه، تکنیکی مناسب برای تغییر رفتار دانش آموزان به نظر می رسد، اما باید به این نکته توجه کرد که از تنبیه بدنی و هرگونه تنبیهی که موجب ایجاد درد جسمانی، تحقیر، اضطراب و خشم در دانش آموز می شود اجتناب شود. نتایج حاصله گویای این مطلب است که تشویق عامل موثر در یادگیری و تغییر رفتار سازندگی عشقی، مهارتهای اجتماعی و یک روش مفید و مطلوب برای پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می باشد.

کلیدواژه ها:

تنبیه ، تشویق ، دانش اموزان