رابطه بین معلم- شاگرد و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

از مباحث اساسی که در حوزه های تعلیم و تربیت و روان شناسی مطرح می شود، توانایی دانش آموزان در توجیه موفقیت و شکست خود است. دانش آموزان برای موفقیت ها و شکست های خود عللی را در نظر می-گیرند و با توجه به آن ها واکنش عاطفی نشان می دهند. برخی موفقیت را به عوامل درونی و شکست را به عوامل بیرونی نسبت می دهند. درماندگی آموخته شده به وضعیتی اطلاق می شود که در آن فرد به این باور می رسد که نمی تواند کاری انجام دهد تا یک موقعیت آزارنده را برطرف سازد یا از آن اجتناب کند و این امر به موقعیت های دیگر تعمیم می یابد؛ بنابراین، درماندگی آموخته شده به خودی خود از یک تجربه ناگوار ناشی نمی شود، بلکه از ناتوانی یا ناتوانی تصوری فرد در این باره که کاری از او ساخته نیست ناشی می شود.نبود اعتماد به نفس و خود باوری از جمله عواملی است که دانش آموزان را از تلاش بازمی دارد و سبب افت تحصیلی آن ها می شود. اگر انسان ظرفیت ها وتوانایی های خدادادی خود را نشناسد و باور نداشته باشد که می تواند با اتکا به نفس بر مشکلات و حوادث گوناگون فائق آید، بدیهی است که هنگام مواجه شدن با کمترین مشکلات، خود را در بن بستی گرفتار خواهد دید که سراسر زندگی او را تحت تاثیر خود قرار خواهد داد. معلمان باید به دانش آموزان خود کمک کنند تا خود را باور کنند و بتوانند خلاقیت های تحصیلی خود را بروز دهند. در این پژوهش سعی شد، با راهکارهایی اعتماد به نفس دانش آموز تقویت شود.:

کلیدواژه ها:

اعتماد به نفس ، دانش آموز ، فضای آموزشی