نقش بازی بر یادگیری دانش اموزان ابتدایی

بازی یک فعالیت قدرتمند و طبیعی است که نقش مهمی در باز کردن پتانسیل شناختی کامل افراد دارد. از اوایل کودکی تا بزرگسالی، بازی با تحریک جنبه های مختلف مغز به رشد شناختی کمک می کند. این بخش علم پشت تاثیر بازی بر رشد شناختی را بررسی می کند و اهمیت آن را در شکل دهی ذهن های هوشمند، خلاق و سازگار روشن می کند. در دوران اولیه کودکی، بازی وسیله اولیه ای است که کودکان از طریق آن دنیای اطراف خود را کشف می کنند و مهارت های شناختی ضروری را توسعه می دهند (برک، ۲۰۱۵، ص ۷۰). از طریق بازی، کودکان در فعالیت هایی شرکت می کنند که توانایی حل مسئله و استدلال فضایی آنها را به چالش می کشد (بیانچی و بون، ۲۰۱۹، ص. ۹۰). این فعالیت ها خواه بلوک های سازنده، پازل یا بازی وانمودی باشد، این فعالیت ها توسعه عملکردهای اجرایی مانند برنامه ریزی، حافظه کاری و خود تنظیمی را ارتقا می دهند (گسکینز و کریمی، ۱۳۹۵، ص. ۸۵). تعاملات بازی با مراقبان و همسالان نیز باعث رشد زبان، گسترش واژگان و مهارت های ارتباطی کودکان می شود (بیانچی و کریمی، ۲۰۱۵، ص ۹۵). فواید شناختی بازی در اوایل دوران کودکی پایه و اساس یادگیری و رشد فکری آینده را می گذارد

کلیدواژه ها:

آموزش و ابتکار ، یادگیری موثر ، مهارت.