بررسی مصادیق بی عدالتی در زمینه های آموزشی و پرورشی

یکی از جنبه های ناعدالتی در مدارس، دبیران تخصصی و مدیران موفق مدارس هستند که به جهت درخشش در تخصص خود مورد توجه مدیران ستادی قرار گرفته و عملا از مدار خارج شده و به درخواست های مسئولین جهت تصدی پست های اداری لبیک می گویند. جذب این افراد باعث می گردد معدود کسانی که در جای خود گمارده شده بودند نیز از موضع عدالت خارج شوند. میزان آسیبی که از این طریق به یک مدرسه و یا یک رشته تحصیلی در منطقه وارد می شود نیز قابل توجه است. نیروهای آموزشی که بعنوان مدیر مدارس به کار گرفته می شوند همگی از دستورالعمل های مهم آموزشی، تربیتی، انضباطی، مالی و آیین نامه های ثبت نام و امتحانات بی اطلاعند و به طور تجربی و به صورت آموزش و خطا و بررسی سوابق و بایگانی های موجود درمدرسه بخشی از شرح وظایف شغلی خود را می یابند.این خطا سال های سال است که نسل به نسل در حال تکرار است. چه بسا اگر بر اساس نیازسنجی، رشته-های قیدشده فوق در تربیت معلم ها و دانشگاه های کشور ایجاد شود از اتلاف بسیاری از سرمایه های مادی و انسانی جلوگیری می شود .پدیده ی نادر سربازمعلم نیز چند سالی است نظام آموزشی مارا به تمسخر گرفته است .سرباز وظیفه ای که هیچ انگیزه و توانایی برای تدریس و آموزش ندارد، صرفا جهت فرار از مشقت خدمت نظامی به این شغل روی آورده بدون آموزش موثر وارد سیستم شده و دوسال به امری که نمی داند و انگیزه اش را هم ندارد می پردازد. پاسخ مدافعان اینکار سپردن فرزندان خودشان جهت تعلیم و تربیت به این نیرو های وظیفه است. حال هر استدلالی دارند بیاورند. یکی دیگر از مصادیق بی عدالتی تدریس دروس تخصصی توسط دبیران غیرمتخصص است.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: عدالت ، آموزشی ، منابع ، دانش آموزان