اثر پل ها و تغییر عرض بستر بر پهنه سیلاب با مدل RAS Mapper در مسیل مجاور مناطق جمعیتی (مطالعه موردی: مسیل زرکش مشهد)

احداث نامناسب سازه های تقاطعی از جمله پل ها یکی از علل تشدید خسارات ناشی از وقوع سیلاب می باشد. در این پژوهش اثر پل های احداث شدهدر مسیل زرکش بر تغییر عمق، سرعت و پهنه های سیل گیر این مسیل با دوره بازگشت ۲۵ الی ۲۰۰ سال در دو حالت وجود و عدم وجود پل ها وهمچنین تغییرات عرضی بستر و افزایش پهنه سیل با استفاده از مدل Ras Mapper مورد بررسی قرار گرفته است. بدلیل عدم وجود ایستگاه هیدرومتریدر مسیل زرکش، هیدروگراف سیل در دوره بازگشت های مختلف با استفاده از مدل هیدرولوژیکی HEC-HMS تعیین شد. نتایج نشان داد که درصورت وقوع سیل با دوره بازگشت ۵۰ سال و بیشتر پل های موجود سبب افزایش پهنه سیلاب شده بنحوی که ارتفاع آب در بالادست پل شماره ۱ و۲ به ترتیب، ۳۷ و ۶۱ درصد افزایش می یابد و پهنه سیلاب نسبت به شرایط عدم وجود سازه به میزان ۵۴ و ۸۹ درصد افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

سیلاب ، سازه های تقاطعی ، مسیل ، HEC-HMS ، Ras Mapper