جامعه شناسی فرهنگی و مفاهیم آن از دیدگاه جامعه شناسان بزرگ

در بخش های پیشین نگرش به فرهنگ در برخی از سنت ها و متفکرین برجسته ی جامعه شناسی بررسی گردید. در دهه های اخیر در نظریه ی جامعه شناسی با دسته ای از آثار روبروییم که رویکردهای یک جانبه و یک سونگرانه ی موجود در جامعه شناسی را مورد نقد قرار می دهند. آن ها معتقدند جامعه و مناسبات موجود در آن واقعیات پیچیده ای هستند که باید آن ها را در روابط چندجانبه ای که با هم دارند بررسی کرد. این نظریه پردازان کوشیدند نظریاتی را ساخته و پرداخته کنند که در آن ها همزمان به عاملیت و ساختار، نظم و تغییر، ایستایی و پویایی و روابط پیچیده و متداخل آن ها توجه شود. بر این اساس در دیدگاه این دسته از نظریه پردازان نه صرفا ساختاری بیرون از افراد است که تاثیر یک سویه و تعیین کننده بر کنش آنان داشته باشد و نه صرفا به عنصری در درون تعاملات و کنش های متقابل افراد قابل تقلیل است. همچنین فرهنگ نه فقط عامل حفظ ثبات وضع موجود است و نه تنها عاملی برای ایجاد تغییر در جامعه. فرهنگ همچنان که بیرون از کنش وجود دارد و به کنش جهت می دهد، از کنش های اجتماعی تاثیر نیز می پذیرد و دگرگون می شود؛ همان طور که می تواند عامل ثبات باشد، پتانسیل ایجاد تغییر در جامعه را نیز داراست. در ادامه این سلسله یادداشت ها به آرای این دسته از نظریه پردازان، از جمله پیر بوردیو، آنتونی گیدنز و مارگارت آرچر درباره ی فرهنگ به اختصار نظر خواهیم افکند.

کلیدواژه ها:

جامعه شناسی فرهنگی ، مفاهیم آن ، از دیدگاه جامعه شناسان بزرگ