کمالگرایی مثبت و منفی و نقش آن در خودگردانی تحصیلی دانش آموزان

خودگردانی تحصیلی دانش آموزان و بررسی عوامل موثر بر آن موضوع مهمی است که بخشی از تحقیقات حوزه علوم تربیتی و روانشناسی را به خود اختصاص داده است. در مورد رویکردهای مختلف در رابطه با عوامل تاثیر گذار بر خودگردانی تحصیلی دانش آموزان دو رویکرد مهم و اساسی وجود دارد که اخیرا بسیار مورد توجه قرار گرفته اند و بر فرآیند های موثر بر دستاوردهای تحصیلی تآکید می ورزند. این دو رویکرد عبارت اندز از کمال گرایی مثبت و منفی. نتایج بررسی های انجام شده توسط محقق گویای این بود که هر چه دانش آموزان گرایش و انگیزه بیشتری برای روی آوردن به کارهای سخت داشته باشند و با هدف موفقیت برانگیخته شوند و ضمن تاکید بر معیارهای سطح بالای عملکردی (کمالگرایی مثبت و سازگار)، بتوانند واقعیتهای بیرونی را درک کرده و محدودیتها را بپذیرند، باورهای نیرومندتری درباره توانمندیهای خود برای کسب موفقیت و نائل آمدن به دستاوردهای مطلوب در محیطهای آموزشی خواهند داشت و در نهایت خودگردانی و خودتنظیمی تحصیلی آنان افزایش پیدا می کند همچنین کمالگرایی منفی و در نتیجه اتخاذ معیارهای آرمانی و غیرمعقول و به تبع آن شکست در رسیدن به آن معیارها با کاهش عزت نفس و اعتماد به نفس دانش آموزان و تضعیف حس کارآمدی و خوداثربخشی شان باعث میشود تا انگیزه پایینی برای شرکت در فعالیتهای مدرسه داشته باشند و در نتیجه خودگردانی تحصیلی کمتری را تجربه می نمایند.واژگان کلیدی

کلیدواژه ها:

کمالگرایی ، مثبت و منفی ، خودگردانی تحصیلی ، دانش آموزان.