نقش درون گرایی و برون گرایی در مهارت های اجتماعی دانش آموزان

انسان موجودی است اجتماعی و ادامه زندگی به صورت انفرادی تقریبا غیرممکن است. به محض تولد و با دریافت نخستین احساس، خود را در رابطه با دیگران می بیند. هر چند این رابطه در ابتدا محدود است ولی همگام با رشد طبیعی به ناچار خود را در محیط وسیع تر و شلوغ تری می بیند که می بایست به تعامل با این محیط بپردازد، بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر نقش درون گرایی و برون گرایی در مهارت های اجتماعی دانش آموزان بود که نتایج نشان داد دانش آموزان برونگرا بیش از درون گراها دارای مهارتهای اجتماعی بالاتری هستند. آنجا که دانش آموزان برونگرا در جمع دوستان و آشنایان شان از اعتماد به نفس بیشتری، برای اظهار نظر برخوردار هستند و وقتی که در جایی حضور دارند، این حضور توام با سرو صدا و جنب و جوش زیادی همراه است و از فعالیت های گروهی لذت می برند، و آن را به فعالیت های انفرادی ترجیح می دهند لذا این موارد و ویژگی های زمینه برای افزایش مهارتهای اجتماعی بیشتر آنان فراهم می نماید. درونگرایی از طریق ارتباط با خلق پایین و عاطفه منفی می تواند بر میزان روابط بین فردی و مهارتهای اجتماعی تاثیر بگذارد. درونگراها افرادی ساکت و خوددارهستند که در ارتباط با دیگران احتیاط را نگه می دارند که به این دلیل می توان گفت که بین شخصیت درونگرا و مهارت های اجتماعی رابطه وجود ندارد و این فرض را رد کرد. می توان گفت ویژگی های شخصیتی هر فرد نشان دهنده نوع نگرش ها و رفتارهای او است زمانی که درکی از نوع شخصیت فرد داشته باشیم، توانایی پیش بینی بخشی از نگرش ها و رفتارهای اورا داریم؛ بنابراین با توجه به ویژگی های شخصیتی درونگراها می توان استدلال نمود که این افراد از مهارت های اجتماعی کمتری برخوردار باشند.

کلیدواژه ها:

درونگرا ، برون گرا ، مهارت اجتماعی ، دانش آموزان