اهمیت حافظه دیداری- فضایی و تاثیر آن بر اختلالات یادگیری

در تایید پژوهش هایی که نشان می دهند بین حافظه دیداری- فضایی و عملکرد دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ریاضی ارتباطی وجود دارد، می توان به پژوهش های کورکمن و پسونن (۱۹۹۴)؛ کورکمن و هاکینن ریهو (۲۰۱۰)؛ هانلی (۲۰۰۵)، سوانسون و جرمن (۲۰۰۶) و راسل و نوئل اشاره کرد که نشان دادند کودکان دارای اختلال یادگیری ریاضی در زمینه حفظ کردن اسامی، به خاطر آوردن چهره ها و به طور ویژه در حافظه ی دیداری- فضایی به دانش آموزان عادی به طرز چشمگیری در عملکرد تحصیلی ضعیف-تر هستند. در نتیجه آن دانش آموزان دارای این اختلال که به طور معمول از حافظه پایین تری برخوردار هستند به طور معناداری در عملکرد مربوط به تکالیف ریاضی نسبت به دانش آموزان عادی و با حافظه ی بالاتر ضعیف تر هستند.

کلیدواژه ها:

ناتوانی های یادگیری ، دانش آموزان