بررسی کارکردهای فناوری های آموزشی در یادگیری دانش آموزان

امروزه فناوری های آموزشی ، اعم از ساده یا پیچیده ، به عنوان ابزاری برای ایجاد تسهیل در امر تدریس و یادگیری در نظامهای آموزشی به کار می روند . این فناوری ها حیث اینکه تئوری و عمل را با هم ترکیب کرده ،باعث ماندگاری یادگیری و تنوع بخشی در کلاس درس شوند ، دارای اهمیت هستند . با توجه به پیشرفت های علمی و تکنولوژیکی در عصر حاضر ، فناوری های آموزشی به عنوان یک رابطه توانسته اند نقش خود را به خوبی ایفا کنند . این امر زمانی تحقق می یابد که معلمان مهارت های لازم را برای کاربرد این فناوری ها داشته باشند. سرچشمه تمام تحولات و نوآوری های آموزشی در جامعه، تجارب و نتایج تحقیقات علمی و عملی دانشمندان و صاحب نظران علوم اجتماعی و علوم تربیتی است. در نگرش جدید آموزشی، مدرسه برای شاگرد است، نه شاگرد برای مدرسه. بنابراین توجه به رغبت و پرورش عواطف و استعدادهای دانش آموز بسیار مهم تر از دانشی است که دانش آموز باید یاد بگیرد. در این بین مدرسه مهم ترین مکان و شایسته ترین جایی است که نتیجه تجارب و یافته های دانشمندان مورد ارزیابی قرار می گیرد. در تمام نظام آموزشی ، معلم نقش کلیدی دارد. انتظار جامعه از مدرسه و معلم این است که دانش آموزان را برای زندگی واقعی در جامعه فردا تربیت کند. امروزه نگرش اندیشمندا ن نسبت به اهداف ، فلسفه و مقاصد تربیتی به کلی دگرگون گردیده است. این تحولات و تفاوت اندیشه ها به سبب نتایج حاصل از کاربرد روش های تعلیم و تربیت در گذشته، نیازهای جامعه امروز و پیش بینی نیازهای جامعه فردا بوجود آمده است . یادگیری زمانی اتفاق می افتد که عوامل چیزی در کنار هم قرار گیرند از قبیل : فضای آموزشی ، محتوای آموزشی ، قوانین و مقررات ، وضع جسمی و روحی معلم و فناوری های آموزشی . استفاده از فناوری های آموزشی در جریان تدریس باعث می شود که مطالب مطرح شده در ساخت شناختی شاگرد جا بگیرد و دانش آموزبه یادگیری معنی دار نائل شود

کلیدواژه ها:

فناوری آموزشی ، یادگیری ، مدزسه ، دانش آموز