پلیمرهای پرانرژی در پیشران ها:رزین پلی بوتادی ان با انتهای هیدروکسیل پرانرژی(EHTPB)آزیدی و متصل به فلز

پیونددهنده مناسب باید بتواند علاوه بر تامین الزامات مکانیکی و ایمنی ترکیب نهایی پیشرانه، تاثیر به سزایی در افزایش محتوای انرژی آن نیز داشته باشد. پلی بوتا دی ان با انتهای هیدروکسیل (HTPB)باوجودبرخورداری از خواص فیزیکی و مکانیکی مناسب، به دلیل پرانرژی نبودن (خنثی بودن)در بسیاری از موارد جرم مرده محسوب می شود که تاثیری در انرژی کل خروجی ندارد و کارایی ترکیب نهایی پیشرانه را محدود می کند. عامل دار کردن HTPBبا افزودن گروه های عاملی پرانرژی، توجه بسیاری از محققان را برای فعالیت در زمینه مواد پرانرژی به خود جلب کرده است.علت این امر افزایش آنتالپی تشکیل فرمول بندی و بهبود موازنه کل اکسیژن است. در این پژوهش ابتدا روش سنتز وخواص رزین HTPBپرانرژی شده توسط اتصال به گروه های آزیدی و فروسنی بیان می شود و سپس خواص پیشرانه بر پایه آن مورد بررسی قرار می گیرد. بررسی های انجام شده در این پژوهش نشان داد که اتصال گروه های پرانرژی آزیدی بهHTPBعلاوه بر افزایش محتوای انرژی، منجر به بهبود خواص مکانیکی نیز می شود.اتصال شیمیایی گروه های پرانرژی فلزی مانند فروسن به HTPB(به جای اختلاط فیزیکی) سبب افزایش نرخ سوزش پیشرانه می شود؛چراکه بازده کاتالیزوری بالاتری دارد، درحالی که خواص مکانیکی در آن کم و بیش بدون تغییر باقی می ماند.

کلیدواژه ها:

HTPBپرانرژی ، سنتز HTPBپرانرژی ، آزید ، فروسن و خواص پیشرانه جامد مرکب