استفاده از روش های عددی در تخصیص خصوصیات رفتاری سازه های سنگی

این مقاله به بررسی استفاده از روشهای عددی برای ارزیابی ویژگی های رفتاری ساختارهای سنگی ، با تمرکز بر پایداری تونل ها می پردازد. این تحقیق از نرمافزار UDEC استفاده می کند که یک ابزار تحلیل دو بعدی بر پایه روش المان مجزا برای تجزیه و تحلیل سازه های سنگی و خاکی در محیط های ناپیوسته است . در این تحقیق به منظور ارزیابی و تخصیص خصوصیات رفتاری مدل ها و همچنین افزایش اعتبار نتایج مدل های عددی از ۷ مدل رفتاری مختلف استفاده شده است . نتایج این تحقیق نشان دهنده تاثیر قابل ملاحظه ارتفاع بار تونل بر نوع سیستم های نگهداری و تعیین شعاع منطقه پلاستیک اطراف تونل ها است . طبق نتایج مدلسازی ها، واحد سوم کمترین شعاع پلاستیک را به دلیل عمق کم بار تونل نشان داده است . به علاوه، مدل ها نشان دادند که حداکثر جابجایی در تونل ها، در واحد چهارم، که دارای بیشترین مقاومت برشی و سختی نرمال درزه ای بوده اند، در حداکثر مقدار و بدترین شرایط برابر با ۸ میلیمتربوده است . تجزیه و تحلیل پایداری با استفاده ازUDEC ، بیانگر حداکثر جابجایی در سقف تونل در مدل ۳ (۳۸ میلیمتر) و بالا آمدگی در کف در واحد اول (۴۲ میلیمتر) است . این مقاله به درک بهتر از استفاده از روشهای عددی برای ارزیابی پایداری ساختارهای سنگی تحت شرایط ژئومکانیک مختلف منجر می شود.

کلیدواژه ها:

روش المان مجزا ، ویژگی های رفتاری توده سنگ ، UDEC ، شعاع ناحیه پلاستیک