استفاده از روش های عددی در تخصیص خصوصیات رفتاری سازه های سنگی

این مقاله به بررسی استفاده از روشهای عددی برای ارزیابی ویژگی های رفتاری ساختارهای سنگی ، با تمرکز بر پایداری تونل ها می پردازد. این تحقیق از نرمافزار UDEC استفاده می کند که یک ابزار تحلیل دو بعدی بر پایه روش المان مجزا برای تجزیه و تحلیل سازه های سنگی و خاکی در محیط های ناپیوسته است . در این تحقیق به منظور ارزیابی و تخصیص خصوصیات رفتاری مدل ها و همچنین افزایش اعتبار نتایج مدل های عددی از ۷ مدل رفتاری مختلف استفاده شده است . نتایج این تحقیق نشان دهنده تاثیر قابل ملاحظه ارتفاع بار تونل بر نوع سیستم های نگهداری و تعیین شعاع منطقه پلاستیک اطراف تونل ها است . طبق نتایج مدلسازی ها، واحد سوم کمترین شعاع پلاستیک را به دلیل عمق کم بار تونل نشان داده است . به علاوه، مدل ها نشان دادند که حداکثر جابجایی در تونل ها، در واحد چهارم، که دارای بیشترین مقاومت برشی و سختی نرمال درزه ای بوده اند، در حداکثر مقدار و بدترین شرایط برابر با ۸ میلیمتربوده است . تجزیه و تحلیل پایداری با استفاده ازUDEC ، بیانگر حداکثر جابجایی در سقف تونل در مدل ۳ (۳۸ میلیمتر) و بالا آمدگی در کف در واحد اول (۴۲ میلیمتر) است . این مقاله به درک بهتر از استفاده از روشهای عددی برای ارزیابی پایداری ساختارهای سنگی تحت شرایط ژئومکانیک مختلف منجر می شود.

کلیدواژه های استفاده از روش های عددی در تخصیص خصوصیات رفتاری سازه های سنگی:

روش المان مجزا ، ویژگی های رفتاری توده سنگ ، UDEC ، شعاع ناحیه پلاستیک