میزان تاثیر نواحی صنعتی در آلودگی هوای شهر تبریز

سابقه و هدف: مکانیابی صحیح و طراحی درست نواحی صنعتی ، را می توان گامی استوار در جهت بهبود محیط زیست ، توسعه صنایع و رشد صحیح و منطقی مناطق شهری و روستایی بر شمرد. در این تحقیق میزان آلایندههای موجود در دورهی سی روزه آبان ماه ۱۴۰۱که با هدف بررسی و تحلیل میزان تاثیر گذاری کاربری های صنعتی شهر تبریز بر آلودگی هوای آن صورت گرفته که با مکانیابی و نوع جایگزینی خود در بطن شهر تبریز باعث افزایش شاخص های آلایندگی هوایی شده و باتوجه به اطلاعات جمع آوری شده و دادههای در دسترس پژوهش در نرمافزار آرک جی آی اس ARC) (GIS و بااستفاده از روشهای کتابخانه ای و تحلیل مانند روش IDW مورد بازبینی و بررسی قرار گرفت .مواد و روشها: موارد مورد بررسی دراین مطالعه ، آلایندهها و همچنین نوع آن در دوره زمانی ۳۰ روزه در آبان ماه سال ۱۴۰۱ در کلانشهر تبریز به صورت کتابخانه ای و جمع آوری اطلاعات می باشد. آلایندههای منوکسیدکربن (CO)، دی اکسیدگوگرد (SO۲)، ذرات معلق (PM۲.۵) و ( (PM۱۰، دی اکسیدنیتروژن (NO۲) و ازن، به صورت نقطه ای در ایستگاه-های کجوار، حکیم نظامی ، میدانآذربایجان، هتل مرمر، میداننماز، راهآهن ، باغشمال، آبرسان و بهداشت جمع آوری شدند و با استفاده از روش معکوس فاصله (IDW) در نرم افزار آرک جی آی اس به صورت نقشه ی توزیع آلاینده به تفکیک هر آلاینده به صورت نقشه های توصیفی تهیه و بیان گشته است .بحث و نتیجه گیری : نتیجه ی حاصل از پژوهش چنین بیان می شود: موقعیت نواحی صنعتی شهر تبریز بر میزان آلودگی هوای شهر تبریز بی تاثیر است و هیچ اثر سویی بر افزایش آلودگی هوایی شهر تبریز ندارد.

کلیدواژه ها:

آلودگی هوای شهری ، کاربری صنعتی ، تغییرکاربری زمین ، .GIS