بررسی اثر نوع الیاف بر پارامترهای خصوصیات مکانیکی و شکست بتن سبکدانه لیکای از پیش خیس شده
محل انتشار: سومین کنفرانس بین المللی معماری،عمران،شهرسازی،محیط زیست و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 119
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICACU03_1660
تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1403
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر به بررسی خصوصیات مکانیکی و مکانیک شکست بتن (به دو روش کار شکست و اثر اندازه) حاوی سبکدانه ی لیکا یا سنگدانه ی معمولی می پردازد. تعداد شش طرح اختلاط در پژوهش حاضر در نظر گرفته شد. طرح اول، بتن حاوی سبکدانه ی لیکای از پیش خیس شده، طرح دوم بتن حاوی سنگدانه ی معمولی ، طرح سوم بتن حاوی سبکدانه ی لیکای از پیش خیس نشده و طرحهای چهارم تا ششم بتن حاوی سبکدانه ی لیکای از پیش خیس شده و الیاف کربن با درصدهای حجمی ۲/۰، ۴/۰ و ۶/۰ درصد می باشد. ضمنا آزمایش های جذب آب در سن ۹۰ روز و جمع شدگی نمونه ها در سنین ۲، ۷، ۱۴ ، ۲۸ و ۹۰ روز نیز انجام شد. لازم به ذکر است که نتایج آزمایش های تعیین مقاومت کششی و ضریب ارتجاعی نمونه ها با نتایج روابط ارائه شده در آیین نامه ی ACI ۳۱۸-۱۹ مقایسه شدند. نتایج پژوهش نشان داد که پیش خیس کردن سبکدانه ی لیکا اثر آنچنانی در افزایش خصوصیات مکانیکی بتن و پارامترهای شکست آن نداشته است . البته بتن حاوی سبکدانه ی لیکای از پیش خیس شده از نظر کنترل اسلامپ عملکرد مناسبی داشته است . افزودن ۴/۰ درصد حجمی الیاف کربن به مخلوط بتنی نتایج مناسبی در زمینه ی خصوصیات مکانیکی و دوام بتن ارائه کرده است . همچنین نتایج آزمایش مقاومت کششی و ضریب ارتجاعی نمونه ها انطباق قابل قبولی با روابط ارائه شده در آیین نامه ی ACI ۳۱۸-۱۹ داشته است . استفاده از سنگدانه ی مقاومتر در طرح اختلاط دوم نیز منجر به افزایش پارامترهای انرژی شکست و طول مشخصه شد. نتایج طرحهای حاوی الیاف کربنی نیز بسیار رضایت بخش بوده است به طوریکه نمونه های حاوی الیاف کربنی از مقادیر انرژی شکست و طول مشخصه ی قابل توجهی برخوردار بودند. این در حالی است که طرح حاوی سنگدانه ی معمولی که بیشترین ضریب ارتجاعی را در مقایسه با سایر طرحها داشته ، کمترین مقدار انرژی شکست را در روش اثر اندازه کسب کرده است .
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد حسن پوردهگائی
دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد ناپیوسته مهندسی عمران-سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرانزلی ،
سیده مهدیه میراعلمی
استادیار و عضو هیات علمی گروه مهندسی عمران و معماری ، موسسه آموزش عالی رحمان رامسر