بررسی نقش زاینده رود در آبخوان دشت اصفهان و تاثیر خشک شدن آن بر فرونشست های نامتقارن شهری

رودخانه زاینده رود نقش مهمی در افزایش کیفیت و رشد شهرنشینی در فلات مرکزی ایران داشته و جزئی از میراث فرهنگی ، تاریخی و اجتماعی منطقه می باشند. هرگونه تغییر در اکوسیستم زایندهرود تاثیرات مستقیم و غیر مستقیمی بر آبخوان دشت اصفهان داشته و در بلند مدت با کاهش سطح آبخوان همه جوانب زندگی ساکنان به خطر می افتد. کاهش سطح آب چاههای کشاورزی و صنایع سنگین و کاهش منابع آب شرب وابسته به آبخوان از جمله تاثیرات مستقیم می باشند. فرونشت زمین با تخلیه آبخوانها ارتباط مستقیم داشته و به مرور زمان در زیر زمین فیشرهایی تشکیل می گردد که هر لحظه امکان فروریزش زمین وجود دارد. فرونشست های نامتقارن در شهر اصفهان اولین نشانه های ایجاد بحران در آبخوان اصفهان می باشد که نتایج غیرقابل جبرانی را به وجود می آورد.هدف از پژوهش حاضر بررسی اهمیت رودخانه زایندهرود بر دشت اصفهان و توصیف مولفه های کیفیت و ادامه پایداری زندگی مردم منطقه با تاکید بر اهمیت و میزان ارتباط سطح آبخوان دشت اصفهان بر ابعاد زندگی ساکنان پیرامون آن است . پژوهش حاضر کاربردی -راهبردی و برپایه شیوه کمی و کیفی است . دادهها براساس مطالعات اسنادی ، میدانی و پیمایش گردآوری و از ابزارهای مشاهده و پرسشنامه ساختار یافته نیز استفاده شده است . در تحلیل دادهها در کنار تحلیل های کمی از آمار سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری اصفهان و اداره هواشناسی جهت صحت سنجی استفاده شده است . نتایج این پژوهش نشان داد که پایین آمدن سطح آبخوان دشت اصفهان باعث کاهش کیفیت زندگی ساکنان پیرامونش بوده و تاثیر بسزایی در عدم ایستایی سازهها وشش بعد سیاسی و مدیریتی ، اقتصادی ، تاریخی ، اجتماعی ، کالبدی و زیست محیطی است که هریک شامل چندین مولفه و نشانگر مربوط به خود است .