مطالعه راهکارهای غیر فعال موثردر جهت افزایش جریان هوا در معماری سیستان و بلوچستان

در دهه های اخیر و باتوجه به گسترش صنعتی سازی و مصرف سوخت های فسیلی میزان آلودگی های محیط زیست افزایش یافته است و در صورت کم توجهی به آن پیامدهای جبران ناپذیری برای انسانها خواهد داشت باتوجه به این موضوع استفاده از سوخت های تجدیدپذیر راه حل مناسبی شناخته شده که معماری پایدار به آن توجه ویژهای دارد. پیداکردن الگویی مناسب در طراحی پایدار نکته حائز اهمیتی است و باتوجه به هم سو بودن اهداف معماری پایدار و معماری بومی این پژوهش به جست وجوی این الگوها در معماری بومی منطقه ی سیستان و بلوچستان پرداخته است تا با استفاده از آنها در معماری معاصر، بتوان روند گرمای کره زمین را کاهش داد . با جمع آوری اطلاعات نظری و تکیه بر مطالعات کتابخانه ای و بررسی مقالات و تحقیقاتی که درگذشته انجام شده است ، عناصری مانند آسباد،خارخانه یا احتکن و موقعیت پنجرهها پیدا و مورد مطالعه قرار گرفت که نتایج تحقیقات نشان می دهد آنها به خوبی از انرژی باد در جهت رسیدن به اهداف خود استفاده می کردند و به عنوان الگویی کاربردی می توانند در ساختمانهای امروزه به کار روند.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، سیستان و بلوچستان ، انرژی تجدیدپذیر ، باد.