واکاوی مفهوم ساختارشکنی ، نوسازی و بازسازی در معماری و برنامه ریزی شهری

مداخله در بافت های فرسوده و شیوه برخورد با آنها همواره یکی از بحث انگیزترین مسائل در برنامه های شهری بوده است و رویکردهای مختلفی در برخورد با بافت های فرسوده در شهرها وجود دارد که با توجه به شرایط خاص و اهداف مورد نظر درشهرها متفاوت است . برنامه ریزی این بافتها نیازمند نوعی نگرش همه جانبه در زمینه های مختلف جمعیتی ، اقتصادی ، فرهنگی ، کالبدی و زیست محیطی است که تاثیرات متقابل این زمینه ها بر یکدیگر و روابط و تاثیرپذیری های دوسویه میان این سیستم و سیستم بزرگتر یعنی شهر، امر مهمی است که نیازمند توجه ویژه است . لذا هدف اصلی این پژوهش ، واکاوی مفاهیم ساختارشکنی ، نوسازی و بازسازی (به عنوان روش های پایداری در بناهای موجود که بخش مهمی از برنامه های توسعه پایدارکشور را شامل می شود) در معماری و برنامه ریزی شهری می باشد. روش تحقیق توصیفی - تحلیلی و بر اساس مطالعات کتابخانه ای می باشد. نتایج مطالعات نشان می دهد نوسازی و بازسازی و ساختارشکنی بافت های شهری با توسعه اقتصادی - اجتماعی جامعه ارتباط متقابل دارند.

کلیدواژه ها:

بازسازی ، نوسازی ، ساختارشکنی ، معماری ، برنامه ریزی شهری