نقش هنرهای خیابانی در ارتقای سرزندگی شهر تبریز (منطقه ی مورد مطالعه :خیابان شریعتی )

به دلیل رشد روز افزون جمعیت و شهر نشینی ، بهرهگیری از هنر های خیابانی به عنوان ابزاری موثر جهت ارتقای کیفیت فضاهای عمومی و بستری برای شکل گیری تعاملات اجتماعی افراد در سطح شهر می باشد. عناصر هنری مستقر در فضای شهری می توانند زمینه ساز حضور یا عدم حضور شهروندان در فضاهای شهری باشند. هدف از این پژوهش بررسی نقش هنرهای خیابانی و شهری با تاکید بر ارتقاء شاخصه های کیفی فضاهای شهریست که موجب افزایش سرزندگی در این فضا ها و همچنین اجتماع پذیری ،بهبود کارکرد، تامین نیازهای روحی ، روانی و عاطفی شهروندان، آسایش محیطی و ارتقای کیفیت بصری در فضا می شود. براساس اهمیت این موضوع، پژوهش حاضر در پی پاسخگویی به این پرسش است که هنر خیابانی چه تاثیری در ارتقای سرزندگی منظر شهری تبریز در منطقه ی مورد مطالعه خیابان شریعتی دارد؟ روش تحقیق در پژوهش فوق پیمایشی - تحلیلی بوده و از روش جمع آوری داده ها به شیوه مرور متون و تصویر برداری و مشاهدات میدانی بهره می گیرد. براساس نتایج پژوهش در نمونه مطالعاتی حاضر از طریق استراتژیهای هنر خیابانی (همچون هنر های تجسمی ، مبلمان شهری ، هنرهای چندرسانه ای ، هنرهای صوتی و نمایشی و هنرهای طراحی منظر)، ابعاد سرزندگی فضای شهری درقالب مولفه های : چشم انداز مطلوب ،جذابیت بصری و زیبایی ، نورپردازی فضایی ، تنوع کالبدی ، ایمنی و امنیت ،انعطاف پذیری ، قابلیت حضورپذیری ، بهره گیری از عناصر طبیعی ،دسترسی پذیری و تنوع کاربری ارتقا می یابد.

کلیدواژه ها:

هنرهای خیابانی ، سرزندگی شهری ، خیابان شریعتی تبریز ، معماری