تاثیر بهسازی محیط های شهری در ارتقا ی تعاملات اجتماعی مطالعه موردی منطقه ۵ شهر تهران

میزان موفقیت فضاهای شهری با میزان استفاده از آن فضا و حضور انسان متناسب است و می توان گفت معماری و شهرسازی باید به جای افتراق و جدایی در پی افزایش تعاملات و همبستگی انسان ها باشد. در سال های اخیر با وجود رشد چشمگیر تکنولوژی و دسترسی افراد به انواع شبکه های اجتماعی ، میزان تعاملات اجتماعی کاهش یافته است . رشد شهرنشینی و توسعه شهرها نیز باعث کاهش فضاهای جمعی مانند فضاهای سبز عمومی شده است . فضای سبز یکی از ویژگی های کلیدی شهرها محسوب می شود.فضای شهری صحنه ای است که داستان زندگی جمعی در آن گشوده م ی شود و در این فضا فرصت آن وجود دارد که برخی مرزهای اجتماعی شکسته شده، برخوردهای از پیش تدو ین نیافته اتفاق بیفتد و افراد در یک محیط اجتماعی جدید با هم ارتباط برقرار کنند. نقش مولفه های کالبدی و محیط فیزیکی به عنوان بستر شکل گیری روابط ساده و پیچیده ی اجتماعی را نمی توان نادیده گرفت و به نقش و قابلیت های طراحی محیط کالبدی و کیفیت عملکردی فضا در ارتقای تعاملات اجتماعی تاکید می شود. بنابراین توجه به ساخت و توسعه چنین فضاهایی باعث افزایش ارتباط و تعامل بین افراد خواهد شد و محیطی پویا و خلاق را برای شهر به ارمغان خواهد آورد. در این پژوهش به بررسی عوامل موثر بر میزان تعاملات اجتماعی در فضاهای عمومی شهری در منطقه ۵ تهران می پردازیم .