بررسی تاثیر کالبدی و معنایی نماهای ساختمانی بر محیط پیرامون

رشد سریع با گسترش بی رویه کالبدی معماری ، به نحوی شکل گرفت که بسیاری از مجموعه های در ارتباط با شهر نتوانستند خود را با این رشد بی رویه تطبیق دهند، درنتیجه سیمای بصری معماری شهرها که دربرگیرنده طیف وسیعی از نماهاست ، از لحاظ توسعه دچار اغتشاش بصری گردید. پیامد این رشد کالبدی شتابان، عدم نظارت بر ساخت و تغییرات اساسی در منظر نماها به صورت متنوعی از کالبد سیمای معماری بناها گردید. از طرفی ضوابط تعریف شده در موضوع نماسازی ، بیشتربا بعد کالبدی فضا در ارتباط است و در بسیاری موارد سلیقه فردی طراح از مهمترین مسائل در طراحی می باشد و در انطباق این نوع بناها با زمینه فرهنگی ، ارتباط نماها با زمینه طراحی ، تاثیرات بصری و عواملی که کلیت منسجم در ابعاد مختلف می انجامد، اهمیت اندکی داده شده است . اجرای قوانین و ضوابط ساختمانی ، می بایست با اعتقاد به این موضوع باشد که طراحی نمای ساختمان خلق یک کلیت هماهنگ است . تلاش برای اجرایی کردن این قوانین در افزایش جنبه های زیبایی شناختی محیط شهری ، بدون توجه به معنا در کنار کالبد، نه تنها شرایط روز را تحت کنترل نیاورده، بلکه با اجرایی شدن، اثراتی منفی به دنبال داشته است . هدف این تحقیق ، شناخت جنبه های نظری از سه منظرکالبدی سازه ای ، هویتی و زیبایی شناسانه در کنار توجه به ضوابط اجرایی با آسیب شناسی وضع موجود می باشد. روش تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی بوده و برای گردآوری اطلاعات از روش مطالعات کتابخانه ای و مشاهدات عینی استفاده شده و سپس نتایج تحقیق ارائه گردیده است .

کلیدواژه ها:

ضوابط نما ، کالبد نما ، معنای نما ، نماسازی .