تحلیل چگونگی کاربرد اصول معماری تعاملی در طراحی پارکینگ های خودروی شهری

امروزه در همه مناطق و شهرهای بزرگ و متوسط دنیا موضوع ترافیک سنگین و کمبود محل پارک خودرو از مشکلات اصلی زندگی شهری به شمار می رود و تامین پارکینگ مناسب و کافی یکی از شروط لازم برای تسهیل امر تردد به ویژه برای مناطق متراکم شهرها است ؛ برای این امر طراحی پارکینگ خودرو در شهرها، از اهمیت ویژه ای برخوردار است . انواع پارکینگ های شهری شامل پارکینگ خیابانی ، همسطح ، بامی ، چند طبقه ، زیرزمینی و مکانیکی است که با توجه به وضعیت جانمایی هر پارکینگ ، طراحی و اجرای یک یا چند نوع آن امکان پذیر می شود. در معماری تعاملی ، پاسخگویی به نیازهای غیرثابت کاربران از طریق امکان ایجاد تغییر و انعطاف پذیری در طراحی بنا انجام می شود. با تحلیل و کاربرد اصول معماری تعاملی در طراحی پارکینگ ها می توان به جای احداث فضاهای ثابت و غیر قابل تغییر، از قابلیت تغییر در فضای در دسترس برای طراحی بهینه استفاده نمود. با استفاده از انواع پارکینگ های مکانیکی می توان با حداقل زمین در دسترس، برای تامین محل پارک خودرو بیشتری استفاده نمود. به این ترتیب با ایجاد امکان تغییر در زمانهای مختلف به جای طرح یک بنای ثابت و ایستا، استفاده بهینه از فضای محدود موجود امکان پذیر می گردد. در این مقاله ضمن تحلیل اهداف معماری تعاملی و همچنین توصیف انواع پارکینگ های خودرو شهری ، چگونگی کاربرد اصول معماری تعاملی در طراحی پارکینگ ها مورد بحث و بررسی واقع شده است .

کلیدواژه ها:

پارکینگ شهری ، معماری تعاملی ، پارکینگ هوشمند ، پارکینگ مکانیزه