طراحی سیستم معیشتی سازگار و پایدار با محیط زیست تالاب شادگان با رویکرد توسعه میدان نفتی

مقدمه: محیط زیست بی بدیل تالاب ها سبب تجمع ساکنین در اطراف آن ها، افزایش گردشگری و همچنین منبع کار و روزی مردم منطقه بوده است. تالاب شادگان یکی از مهمترین تالاب های کشور است که با توسعه میدان نفتی در اطراف آن تغییراتی در محیط زیست، گردشگری و حتی زندگی مردم این منطقه پدید آمد. هدف از این تحقیق طراحی سیستم معیشتی سازگار و پایدار با محیط زیست تالاب شادگان با رویکرد توسعه میدان نفتی می باشد. مواد و روش ها: این تحقیق یک تحقیق کاربردی می باشد، نحوه گردآوری داده ها به صورت توصیفی- غیرآزمایشی است و در میان انواع روش های تحقیق توصیفی در زمره مطالعه موردی قرار گرفته است. جامعه آماری ۱۰ نفر از خبرگان شرکت بهره برداری نفت و گاز مارون را شامل شده است که پرسشنامه خبرگان در میان آن ها توزیع گردید. بر اساس مطالعات صورت گرفته معیار های اصلی تحقیق شامل عوامل اجتماعی، زیست محیطی، قانونی و اقتصادی می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از رویکرد ANP-DEMATEL صورت گرفته است. نتایج و بحث: بر اساس نتایج تحقیق اثبات شد، معیار " عوامل زیست محیطی" با وزن نهائی ۵۷۴/۰ در اولویت اول میان معیار ها بوده و بیشترین تعامل با سایر معیار ها را دارا می باشد. عوامل قانونی با تاثیرگذاری ۷۱۹/۶ تاثیرگذارترین و عوامل اجتماعی با تاثیرپذیری ۰۹۹/۷ تاثیرپذیرترین معیار می باشد. زیرمعیار "فقدان برنامه اجرایی و دستورالعمل تخصصی مدیریت محیط زیست در میادین نفتی" با وزن نهائی ۱۶۰۵/۰ در اولویت اول میان زیرمعیار ها می باشد. نتیجه گیری: با مد نظر قرار دادن توسعه میدان نفتی در محدوده تالاب شادگان، با هدف دستیابی به محیط زیستی پایدار، می توان از وارد شدن لطمه به سیستم معیشتی بومیان جلوگیری کرد. در این خصوص توجه به داشتن برنامه اجرایی و دستورالعمل تخصصی مدیریت محیط زیست در میادین نفتی و وجود ضمانت اجرایی برای آن از اهمیت فراوان برخوردار است.

کلیدواژه ها:

تالاب شادگان ، توسعه میدان نفتی ، سیستم معیشتی ، تصمیم گیری چند معیاره هیبریدی