اثربخشی درمان شناختی رفتاری واحد پردازه ای بر استرس ادراکی و نگرانی پرستاران در زمان همه گیری بحران کرونا

مقدمه: با شروع بحران کرونا، پرستاران دچار مشکلات روان­شناختی شدند که نیاز به مداخلاتی داشتند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی­رفتاری واحد پردازه ای بر استرس ادراکی و نگرانی پرستاران در زمان همه گیری بحران کرونا بود. روش­کار: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش­آزمون و پس­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری تمامی پرستاران بخش بیماران مبتلا به کرونا بیمارستان های شهید بهشتی و شهید یحیی نژاد شهر بابل در سال ۱۴۰۰ بوده که حجم نمونه آماری ۳۰ نفر تعیین و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل گمارده شدند. درمان شناختی­رفتاری واحد پردازه ای در ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه­ای برای گروه مداخله اجرا شد و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه­های استرس ادراکی کوهن و همکاران و پرسشنامه نگرانی مایر و همکاران به­عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با روش آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیل کوواریانس تک متغیری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ در سطح آماری ۰۵/۰ انجام شد. یافته­ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان شناختی­رفتاری واحد پردازه ای موجب کاهش استرس ادراکی و نگرانی پرستاران در زمان همه گیری بحران کرونا شد  (۰۰۱/۰P<). نتیجه­گیری: با توجه به موثر بودن درمان شناختی­رفتاری واحد پردازه ای بر کاهش استرس ادراکی و نگرانی پرستاران، متخصصان حوزه سلامت می­توانند از این روش برای کاهش مشکلات روان­شناختی پرستاران استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

Ccognitive stress ، corona ، nurses ، cognitive behavioral therapy ، anxiety. ، استرس ادراکی ، بحران کرونا ، پرستاران ، درمان شناختی­رفتاری واحد پردازه ای ، نگرانی.