سلامت معنوی از دیدگاه قرآن و روایات

معنویت گمشده و خواسته انسان ها در پهنه گیتی است و زمان و مکان نمی شناسد. در نگاه مادی و اومانیستی علاوه بر اینکه معنویت الزاما منشا غیرمادی و قدسی ندارد، بلکه نگاه حداقلی به معنویت وجود دارد. برخی متفکران غربی مادی گرا معنویت را امری ظاهری فرض می کنند و تنها چیزی که از آن فهم می کنند احساسات ملموسی مانند امید، آرامش و نشاط است. این افراد اگر هم سخنی از دین و معنویت به بیان می آورند آن را ابزاری برای آرامش انسان ها تلقی می کنند. با توجه به مبانی اعتقادی اسلامی چنین تعریفی کامل نیست؛ زیرا معنویت اصالتا مطلوب است نه اینکه ابزاری برای آرامش و نشاط انسان باشد و معنویت به بعد انسانی انسان مربوط است و تعالی حقیقی انسان، تنها در سایه آن محقق می شود. بنابراین در نگاه اسلامی معنویت جایگاه وسیع تر و گسترده تری دارد. بر اساس یافته های این پژوهش سلامت معنوی در اسلام سه مولفه اصلی دارد و تنها با وجود جمیع این مولفه هاست که انسان به سلامت معنوی می رسد: الف) نگرش توحیدی به هستی ب) عبادت خداوند پ) کنش توحیدی (تنظیم رفتارها براساس معیارهای الهی). در این نوشتار از طریق کتابخانه ای گردآوری اطلاعات انجام شده و به شیوه توصیفی تحلیلی پردازش صورت گرفته است. تمامی ارجاعات منبعی و سندی به گونه درون متنی (ای پی ای / APA) است.

کلیدواژه ها:

معنویت ، سلامت ، دین ، نگرش توحیدی ، عبادت.