بررسی رعایت الگوی کشت در شرایط کم آبی بر محیط زیست ایران

کشاورزی یکی از مقوله های اقتدار و امنیت ملی هر کشوری است زیرا تامین امنیت غذایی در گرو کشاورزی پایدار است . بخش کشاورزی به دلیل تامین غذای مورد نیاز جامعه یکی از مهم ترین حوزه های اقتصادی کشور محسوب می شود. برای مدیریت صحیح مصرف آب باتوجه به خشکسالی های اخیر و تغییرات اقلیمی رخداده در سطح دنیا بایستی برنامه های مدیریت آب به صورت جدی دنبال شود. در این راستا، مشخص شده است که بخش کشاورزی سهم عمده ای در هدر رفت منابع آب شیرین دارد و در نتیجه عدم مدیریت صحیح آب در بخش کشاوزی موجب کاهش سهم آب مورد نیاز محیط زیست می گردد که از پیامدهای آن می توان به فرونشست زمین ، خشکی تالابها و رودخانه ها، افزایش ریزگردها، ازبین رفتن جنگل ها، مزارع و باغات و ... اشاره نمود. با افزایش روند رو به رشد جمعیت ، افزایش نیاز و تقاضا، تغییرات اقلیمی ، محدودیت منابع آبی ، کشت سنتی و عدم توجه کافی به مدیریت منابع آبی ، کشور ایران را در وضعیت شدید کم آبی قرار داده و در صورت عدم اتخاذ سیاست های مناسب و به هنگام مدیریت منابع آب، شرایط نامطلوب منابع آبی ، بحرانی تر شده که تاثیر آن بر شاخص های اقتصادی کشور، امری اجتنابناپذیر خواهد بود. در نتیجه به منظور صرفه جویی در مصرف آب در بخش کشاورزی کشور، الگوی کشت بهینه باید برنامه ریزی و مدیریت شود. عدم تناسب الگوی کشت موجود با شرایط اقلیمی و فصلی منطقه ، تولید را در بخش کشاورزی با چالش های جدی مواجه نموده است .

کلیدواژه ها:

الگوی کشت ، امنیت غذایی و کم آبی