بررسی و تحلیل ایمن سازی معابر شیراز در راستای توسعه پایدار شهری

ایمنی ترافیک یکی از اصول برنامه ریزی حمل و نقل است.وقوع تصادفات در شبکه داخل شهری یکی از عوامل موثر بر عملکرد سیستم حمل و نقل است .مرحله اول در بهبود سطح ایمنی ترافیک راه شناسایی نقاط حادثه خیز می باشد.اهمیت این موضوع باعث شده است روش های بسیاری برای نقاط حادثه خیز استفاده شود.تصادف یک رخداد چند علتی است و تاثیر همزمان چند عامل باعث وقوع یک تصادف می شود.در نتیجه در نظر گرفتن عوامل موثر بر تصادف در شناسایی نقاط حادثه خیز دقت نتایج را افزایش می دهد.در این پژوهش، شش عامل اصلی تصادفات درون شهری شامل: علت تامه تصادفات، سن راننده مقصر، عامل انسانی، حالت و موقعیت مسیر، نوع وسیله نقلیه مقصر در تصادف ، بر مبنای نحوه برخورد در نظر گرفته شده است.که هر یک از این عوامل نیز دارای حداقل چهار شاخص اصلی است با استفاده از روش های آماری دو سال اخیر و به صورت ارائه پرسش نامه و نظر خواهی از تعداد ۷۰ نفر کارشناس ترافیکی جمع آوری گردید.برای تحلیل داده ها از روش تحلیل سلسله مراتبی استفاده شده است.نتایج حاصل از تحلیل این داده ها نشان دادند از هفت محوری که از صد و سی محور حادثه خیز کلان شهر شیراز انتخاب گردیدند اولویتشان مشخص گردید سپس خصوصیات و عوامل اصلی تصادفات بترتیب علت تامه تصادفات ، عامل انسانی، سن راننده مقصر و... مشخص شدند.روش ارائه شده در این پژوهش در کنار سایر کتاب ها و آئین نامه ها می تواند روش مناسبی را در اختیار متخصصان قرار دهد تا رضایت مردم و مسئولین را در کاهش آمار تصادفات به صورت چشم گیری راهنمایی نماید و مشکلات را در جهت ایمن سازی هدفمند دسته بندی نمایند.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، ایمنی ، نقاط حادثه خیز ، شهری