بررسی مسئله خجالت و گوشه گیری در دانش آموزان و راهکارهای آن

در فرآیند رشد و تربیت فرد، دوران دانش آموزی یکی از مراحل حیاتی است که تاثیر بسزایی بر شکل گیری هویت و رفتارهای اجتماعی افراد دارد. در این مرحله، دانش آموزان با چالش ها و موقعیت های گوناگونی روبه رو می شوند که از جمله آنها، مسئله ی خجالت و گوشه گیری می باشد. خجالت و گوشه گیری به عنوان دو ابعاد اساسی از رفتارهای اجتماعی، می تواند تاثیرات گسترده ای بر روند یادگیری، تعاملات اجتماعی و توانمندی های شخصی داشته باشد. خجالت، به عنوان یکی از ویژگی های روانی، به ترس از نقد و نظرات منفی دیگران درباره ی خود، توهین به شخصیت یا عملکرد خود، و احساسات ناامیدی و عدم اعتماد به نفس تعبیر می شود. این احساس می تواند باعث محدود شدن در تعاملات اجتماعی، اجتناب از فعالیت های گروهی، و کاهش خودکارآمدی و اعتماد به نفس شود. از سوی دیگر، گوشه گیری نیز به عملکردی اشاره دارد که فرد تمایل دارد از تعاملات اجتماعی و فعالیت های گروهی فرار کند و در سایه ی تنهایی و یا با تعداد محدودی از افراد نزدیک به خود باشد. در جامعه ی امروزی، مسئله ی خجالت و گوشه گیری به عنوان یک فرآیند پیچیده مطرح است که اثرات منفی بر روند یادگیری و توانمندی های اجتماعی دانش آموزان را دارد. بنابراین، شناخت دقیق این مسئله و ارائه ی راهکارهای موثر برای مدیریت و کاهش آن امری ضروری و حیاتی به شمار می آید. در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقاله ها و تحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است و سعی بر آن شده که به بررسی مسئله خجالت و گوشه گیری در دانش آموزان و راهکارهای آن پرداخته شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که خجالت و گوشه گیری در دانش آموزان می تواند تاثیرات منفی بر عملکرد تحصیلی، روانی، و روابط اجتماعی آن ها داشته باشد. با ارائه راهکارهای آموزشی مبتنی بر توسعه مهارت های اجتماعی، اعتماد به نفس، و ایجاد فضاهای آموزشی پشتیبانی کننده، می توان به کاهش این مشکل و بهبود زندگی تحصیلی و اجتماعی دانش آموزان کمک کرد.

کلیدواژه ها:

گوشه گیری ، خجالت ، کم رویی ، خودباوری ، دانش آموزان