نقش اکوتوریسم در استان چهار محال و بختیاری

گردشگری امید بخش ترین و پیچیده ترین صنعتی است که جهان سوم با وجود آن می تواند بسیاری از ضعف های خود را بهبود ببخشند .گردشگری بیشترین قابلیت را برای جانشینی دیگر صنایع درآمد زا داراست. توسعه گردشگری موجب رونق اقتصادی وکاهش فقر می شود و تاثیر به سزایی در رفاه اجتماعی دارد گردشگری عاملی برای گفتگوی بین فرهنگ ها و تمدن ها و از نظر سیاسی نیز روابط بین ملل و دول را متعادل تر می ساز د و از لحاظ مذهبی نیز بسیاری از ادیان تاکید ویژه به سیر و سفر در نقاطمختلف جهان را دارند. هدف از این پژوهش مطالعه موردی اکوتوریسم )طبیعت گردی در استا ن چهار محال و بختیاری( وپیامدهای مثبت و منفی این نوع از گردشگری است. در این بین به تقسیم بندی انواع گردشگری بر اساس سازمان جهانی توریسم ( WTO ( و بیان جایگاه ایران در هریک از انواع گردشگری پرداخته شده است. در این پژوهش روش جمع آوری اطلاعات از نوع:اسنادی، پیمایشی، میدانی استفاده شده است. یافته های پژوهش در مورد منتخبان محلی به شرح زیر است: از نظر مردم محلی بینگردشگران اکوتوریسم و وجود زباله در طبیعت استان چهار محال و بختیاری با سطح اطمینان 59 % همبستگی مثبت وجود دارد. بین گردشگران اکوتوریسم و تخریب و فرسایش خاک در طبیعت استان چهار محال و بختیاری با سطح اطمینان 59 % همبستگی مثبت وجود دارد. بین گردشگران اکوتوریسم و آلودگی صوتی و بصری در طبیعت استان چهار محال و بختیاری با سطح اطمینان %59 همبستگی مثبت وجود دارد. بین گردشگران اکوتوریسم ترافیک در طبیعت استان چهار محال و بختیاری با سطح اطمینان %59 همبستگی مثبت وجود دارد.

کلیدواژه ها:

توریسم ، انواع توریسم ، جایگاه ایران در توریسم ، اکوتوریسم