تصمیم گیری استراتژیک در حفاظت از گونه های خاص حیات وحش محیط زیست (مورد مطالعه: گونه در معرض خطر انقراض – یوزپلنگ آسیایی)

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 39

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SRBAU-21-4_003

تاریخ نمایه سازی: 27 فروردین 1403

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: تصمیم گیری استراتژیک متوجه آینده و اهداف عالی سازمان می باشد و با توجه به رویکرد بلند مدت از معتبرترین نوع تصمیمات محسوب می شود که در شرایط عدم خاطر جمعی و با دانستنی های نامطمئن اتخاذ می شوند. موفقیت یا شکست هر سازمان رابطه مستقیم با تصمیم های کلان و استراتژیک مدیران ارشد در آن سازمان دارد. شناخته های تجربی و تحلیل ها تاکید کننده آن است که تصمیمات استراتژیک با توجه به اثر رهنمود و جهت دهنده رفتارهای سازمانی اهمیتی بسیار دارند. امروزه تصمیم گیری استراتژیک برای جلوگیری از گسترش فجایع زیست محیطی و انقراض گونه های خاص حیات وحش بسیار حائز اهمیت است. هدف این پژوهش بررسی تصمیم گیری استراتژیک در حوزه تنوع زیستی و حفاظت از گونه در حال انقراض یوزپلنگ آسیایی می باشد. روش بررسی: فلسفه این پژوهش اثبات گرایانه و با رویکرد استقرایی انجام گردیده است. پژوهش حاضر از نظر ماهیت تحقیق کیفی، هدف آن کاربردی و از نظر راهبرد استقرایی است. متد آن توصیفی- تحلیلی و از شاخه مطالعه موردی انتخاب شده است. روش تجزیه و تحلیل داده های کیفی در این تحقیق با جستجوی ادبیات، بررسی متون و نوشته های مختلف، مشورت با اساتید و صاحبنظران و داده ها بر اساس مشاهده گردآوری، تجزیه و تحلیل و نتیجه گیری گردید و از نتایج آن در تصمیمات آتی و برنامه ریزی استفاده می شود. یافته ها: در حال حاضر صرفا تعداد معدودی از آن در ایران و در زیستگاه های پراکنده وجود دارد و مقابله با انقراض آن به چالشی ملی و بین المللی تبدیل شده است. بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش، تصمیم اتخاذ شده منجر به زادآوری این گونه حیات وحش در شرایط اسارت گردید و برای بهبود وضعیت، تصمیمات راهبردی سازمان موثر خواهد بود. استفاده از اطلاعات استراتژیک در فرآیند تصمیم گیری حوزه محیط زیست ضروری است. فقدان اطلاعات استراتژیک تصمیم گیرندگان این گونه حیات وحش نمی توانند شناختی از مشکل پیش روی به دست آورند و تصویری از راه حل بدیل را به طور واضح ترسیم کنند. در این صورت انتخاب درست از بین این راه حل ها نیز ممکن نبوده است و اجرای گزینه نهایی با مشکلات و چالش های جدی روبرو گشته است. در این راستا تصمیمات استراتژیک بهنگام از آسیب وارده به این گونه در معرض خطر انقراض که در راس هرم زنجیره غذایی قراردارد پیشگیری می نماید و باعث حفظ ژنتیک این گونه ارزشمند می گردد.