نقد طرح بهسازی بافتهای با ارزش روستاهای تاریخی از منظر توسعه صنعت گردشگری

بافتهای با ارزش روستاهای تاریخی به عنوان یکی از مهمترین نمایندگان میراث بومی به شمار میآیند. ویژگیهای خاص ارزش کالبدی و اجتماعی، زمینه حضور گردشگر را در این مناطق فراهم میآورد. از این رو صنعت گردشگری روستایی به عنوان یکی ازموتورهای محرک اقتصادی روستائیان به شمار میآید. در راستای حفظ و ارتقای این مواریث ارزشمند، بنیاد مسکن انقلاب اسلامی در قالب طرح بهسازی بافتهای با ارزش روستاهای تاریخی به شناخت و ارتقای کیفیت روستاهای واجد ارزش تاریخی می-پردازد. با وجود اینکه در یکی از اهداف ششگانه طرح بهسازی، توسعه صنعت گردشگری در روستا مورد توجه قرارگرفته است،تجربههای صورت گرفته، ضمن صرف هزینه های قابل توجه، توفیق چندانی را در این زمینه نشان نمیدهد. از این رو تحلیل و بررسی دلایل عدم توسعه تصنعت گردشگری با توجه به طرح مذکور ضروری به نظر میرسد. این پژوهش دو هدف اصلی را دنبالمی کند. اول نقد طرح بهسازی بافتهای با ارزش روستاهای تاریخی از مرحله تدوین شرح خدمات تا اجرا و دوم و بازنگری بهمنظور یافتن راه حلهایی جهت ارتقای صنعت گردشگری روستایی. این تحقیق در دسته کلی تحقیقات کیفی قرار میگیرد و جهت دست یافتن به اهداف مورد نظر از تدابیر مطالعه اسنادی، مقایسه، پرسشنامه و مشاهده استفاده شده است. استدلال منطقیبه عنوان راهبرد اصلی، به تشکیل سامانهای جهت تشریح متغیرهای اصلی میپردازد و چارچوب اصلی تحقیق را مشخص مینماید.نتایج تحقیق نشان میدهد که هر روستای واجد ارزش تاریخی نیازمند شرح خدمات مخصوص به خود میباشد. علاوه بر این تجدید نظر مدیریت منابع از سوی دولت و سودآور بودن طرح بهسازی برای روستاییان و توجه هدفمند به مفهوم حفاظت توسعهمحور در فرایند اجرای طرح و هماهنگی میان تخصصهای مورد نیاز در مرحله اجرا، از راهکارهای ارتقای صنعت گردشگری روستایی به شمار میآیند

کلیدواژه ها:

طرح بهسازی ، صنعت گردشگری ، گردشگری روستایی ، توسعه روستایی ، حفاظت