اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان دبیرستانی: نقش کمال گرایی و باورهای هوشی۱

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی اهمال کاری تحصیلی بر اساس کمال گرایی و باورهای هوشی در دانش آموزان انجام گردیده است. این تحقیق با توجه به هدف کاربردی با طرح توصیفی- همبستگی است. در این تحقیق اهمال کاری به عنوان متغیر ملاک محسوب می شود و دو متغیر کمال-گرایی و باورهای هوشی متغیرهای پیش بین بودند. جامعه آماری، کلیه دختران دانش آموز دوره دوم متوسطه شهرستان سپیدان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ و برابر با ۷۶۳ نفر بود؛ که نمونه ای به حجم ۲۵۰ نفر از طریق فرمول کوکران به شیوه روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه تعلل ورزی تحصیلی سولومون و راث بلوم، مقیاس چندبعدی کمال گرایی هویت و فلت و مقیاس باورهای ضمنی هوش دونک و لگت بوده است. یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل ضریب همبستگی داده ها با استفاده از نرم افزار ۲۵-SPSS حاکی از آن بود، رابطه بین کمال گرایی (کل) و مولفه های آن (کمال گرایی دیگر مدار و جامعه مدار) و هوش افزایشی با اهمال کاری تحصیلی مثبت و معنی دار بود، اما بین کمال گرایی خویشتن مدار و هوش ذاتی با اهمال کاری تحصیلی رابطه منفی و معنی دار وجود داشت (۰۱/۰P<). نتایج تحلیل رگرسیون همزمان نیز نشان داد، دو متغیر باورهای هوشی و کمال گرایی به ترتیب ۷/۲۱ و ۳/۱۹ درصد از واریانس اهمال کاری تحصیلی را به طور معنی داری از لحاظ آماری تبیین کردند. یافته ها بیانگر این موضوع هستند که کمال گرایی و باورهای هوشی جزء عواملی هستند که می تواند در اهمال کاری تحصیلی نقش بسزایی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

اهمال کاری تحصیلی ، کمال گرایی ، باورهای هوشی