اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر تنظیم هیجان بر توجه دانش آموزان با اختلال یادگیری خاص

هدف: اختلال یادگیری خاص بر مبنای آخرین نسخه ی تشخیصی آماری اختلالات روانی، اختلال عصبی- رشدی با منشاء زیستی است که موجب نابهنجاری هایی در سطح شناختی می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر تنظیم هیجان بر توجه دانش آموزان با اختلال یادگیری خاص بود. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر و پسر دوره دوم ابتدائی با اختلال یادگیری خاص شهرستان تبریز بودند. نمونه پژوهش نیز شامل ۳۶ دانش آموز دختر و پسر دوره دوم ابتدائی با اختلال یادگیری خاص بودند. با مراجعه به پرونده دانش آموزان از میان افرادی که سابقه تشخیص اختلال یادگیری داشتند و والدین آنها فرم رضایت نامه آگاهانه را تکمیل کردند، ۴۵ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در نهایت ۳۶ نفر با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج به عنوان نمونه نهایی انتخاب و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه ۱۸ نفر) جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اختلال یادگیری کلرادو، چک لیست آزمون عملکرد پیوسته استفاده شد. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس چندمتغیره با نرم افزار SPSS-۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحلیل نشان داد که درمان شناختی مبتنی بر تنظیم هیجان بر توجه دانش آموزان با اختلال یادگیری خاص تاثیر دارد (۰۰۱/۰>P). نتیجه گیری: براساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که درمان شناختی مبتنی بر تنظیم هیجان بر بهبود توجه کودکان مبتلا به اختلال یادگیری موثر است.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی مبتنی بر تنظیم هیجان ، توجه ، اختلال یادگیری خاص