افزودن مخلوط زیره سبز، گشنیز و نعناع فلفلی به جیره میشهای شیری نژاد رومن و تاثیر آن بر عملکرد و فراسنجههای خونی بره های شیرخوار
محل انتشار: فصلنامه تولیدات دامی، دوره: 26، شماره: 1
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 107
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAP-26-1_002
تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1403
چکیده مقاله:
این پژوهش با هدف افزودن مخلوط سه گیاه دارویی به جیره میش های شیرده و تاثیر آن بر عملکرد و فراسنجه های خون بره های شیرخوار با استفاده از ۴۸ راس بره با میانگین وزن ۴۴/۰±۳۴/۳ کیلوگرم همراه ۲۴ راس میش شیرده با میانگین تولید شیر ۲۵/۱۲۲±۰۳/۱۱۰۷ گرم در روز در قالب طرح کاملا تصادفی برای ۶۵ روز در جایگاه های انفرادی انجام شد. گروه های آزمایشی میش های مادر شامل: گروه شاهد (جیره پایه)، تیمارهای اول، دوم و سوم علاوه بر جیره پایه روزانه ۱۵ گرم پودر مخلوط زیره سبز، گشنیز و نعناع فلفلی به ترتیب با نسبت های ۱۰:۳۰:۶۰؛ ۱۰:۴۵:۴۵ و ۱۰:۶۰:۳۰ درصد دریافت کردند. بره ها، دوهفتگی توزین و در انتهای دوره، از رگ گردن خونگیری شدند. وزن نهایی و افزایش وزن روزانه برههای تیمار اول نسبت به گروه های دیگر بیشتر بود (۰۵/۰>P). غلظت گلبول های قرمز و درصد هماتوکریت بره های تیمار سوم کمترین و تیمار اول بیشترین بود، ولی تفاوت معنی داری با شاهد نداشت. ضریب پراکندگی گلبول های قرمز و پلاکت ها در تیمار اول کمتر از شاهد بود (۰۵/۰>P). تفاوتی بین تیمارها از لحاظ تعداد گلبول های سفید، درصدهای لنفوسیت ها و گرانولوسیت ها وجود نداشت. غلظت گلوکز خون بره های تیمار دوم نسبت به شاهد کمتر بود (۰۵/۰>P). ظرفیت آنتی اکسیدانی برههای میش های دریافت کننده مکمل نسبت به شاهد افزایش یافت و مالوندیآلدئید نسبت به شاهد پایینتر بود (۰۵/۰>P). نتایج نشان داد استفاده از مخلوط گیاهان زیره، گشنیز و نعناع فلفلی در جیره میش های مادر سبب افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی و کاهش مالوندیآلدئید در برههای شیرخوار شد، هرچند بهبود در افزایش وزن روزانه قابل توجه نبود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
وحیدالله چرخی
گروه علوم دامی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران. رایانامه: v.charkhi@razi.ac.ir
فردین هژبری
نویسنده مسئول، گروه علوم دامی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران. رایانامه: hozhabri@razi.ac.ir
هادی حجاریان
گروه علوم دامی، دانشکده علوم و مهندسی کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران. رایانامه: h.hajarian@razi.ac.ir
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :