گردشگری وتوسعه پایدارروستایی مطالعه موردی روستای علیصدر

امروزه، بسیاری از برنامه ریزان و سیاست گذاران توسعه، از گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار یاد می کنند واقتصاد گردشگری در حال حاضر در حال تبدیل شدن به یکی از ارکان اصلی اقتصاد تجاری جهان است و می تواند با برنامه ریزیاصولی و مناسب و شناسایی فرصت ها و محدودیت های گردشگری، نقش موثری در توسعه مناطق روستایی بر عهده داشته باشد. همچنین اکوتوریسم، به طور عمده بر منابع و جاذبه هایی استوار است که محیط طبیعی در اختیار گردشگر قرار می دهد و از آنمی توان به عنوان یکی از منابع جدید درآمد در راستای توسعه پایدار نام برد. در این تحقیق سعی بر این است که به بررسی نقشگردشگری بر توسعه روستا علیصدر پرداخته و با توجه به نقاط ضعف و قوت، فرصتها و تهدیدها ) SWOT ( راهکارهایی برای توسعه پایدار روستا ارائه دهیم. سوال اصلی این است که آیا در صورت استفاده از فرصت ها و توان های گردشگری روستای علیصدر، میتوان زمینه توسعه پایدار روستایی را فراهم کرد؟ آیا توان های طبیعی روستای علیصدر، امکان توسعه اکوتوریسم را در منطقهفراهم می کند؟ روستای علیصدر از توابع شهرستان کبودرآهنگ در استان همدان، در منطقه ای کوهپایه ای واقع شده است و با وجود جاذبه منحصر به فرد غار علیصدر، توان بالایی در اکوتوریسم و جذب گردشگر داخلی و خارجی دارد، اما با چالشها وفرصتهایی برای توسعه روبه رو است. برای شناسایی اهمیت عوامل داخلی و خارجی از نقطه نظرات گروه های مختلف در غالبپرسشنامه ) مدیران، مردم و گردشگران( استفاده شود. در انتخاب جامعه نمونه از فرمول کوکران استفاده و برای هرگروه به 48 و 061 ، ترتیب 52 پرسشنامه تکمیل گردید. تحلیل داده ها در قالب مدل سوات انجام گرفت. تحلیل ها نشان می دهد که با توجه به توان ها و استعدادهای بالقوه گردشگری منطقه، آن می تواند به یک عامل توسعه درون زا تبدیل شود که خود نیاز به برنامه ریزی جامع برای بازنمایی نقاط قوت، تقویت فرصت و مقابله با تهدیدات و ضعف ها را ضرورت می بخشد. لازم به ذکر است راهکارهای این پژوهش می تواند در بهینه سازی وضع موجود گردشگری و توسعه منطقه مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

گردشگری روستایی ، توسعه پایدار ، اکوتوریسم ، سوات ، روستای علیصدر