نقوش هندسی در هنر اسلامی

نقوش هندسی در اغلب آثار هنر و معماری اسلامی دیده می شوند؛ اما درمورد اینکه این نقوش چه طور به این شکل درآمده اند؛ مطالعه کرده اید؟ آیا اطلاعات دقیقی در مورد طراحان این نقوش و روش هایی که برای خلق آن ها استفاده می کردند، دارید؟ یکی از خصوصیات بارز در هنرهای اسلامی، مشاهده نقش های هندسی در تزیینات طاق ایرانی مانند یزدی بندی ها، مقرنس ها و گره چینی ها است. در بیشتر نقوش هندسی موجود در هنر اسلامی برای برجسته شدن جلوه واقعی آن ها می توان با تکرار یک طرح آن را از نو ابداع و خلق کرد؛ ولی معمولا این نقش ها در داخل یک شش ضلعی یا مربع محدود شده اند. نقوش هندسی اسلامی با توجه به بصیرت و عمق شناخت آن از این هنر برای هر کسی پیام خاصی دارد. از سیر کردن در رنگ ها و تناسبات آرام بخش گرفته تا نگاهی که روح را می نوازد و به کشف پیچیده ترین فرمول های ریاضی در طراحی بناها و هنرمندان گمنام و بی امضا می رسد. انواع نقوش تزیینی در چند گروه اصلی طبقه بندی می شوند که می توان به نقوش هندسی یا گره، کتیبه های حاوی خطوط تزیینی، نقوش نباتی، حیوانی و انسانی اشاره کرد. از آن جا که در هنر اسلامی، خلق تصاویر انسانی و حیوانی ممنوع شد، این نقوش را به ندرت در تزیین ها می توان یافت؛ البته نقوش هندسی ایرانی به دوران قبل از اسلام برمی گردد. در این دوران هنرمندان مسلمان با ایجاد تزیین هایی برروی عنصر اصلی اشکال هندسی و نقوش انتزاعی آن ها را ایجاد می کردند.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: هنر ، نقوش هندسی ، اسلام